De indrukwekkende Noorse Briksdalgletsjer staat erom bekend dat hij makkelijk te voet is te bereiken. Of beter gezegd: stond. De laatste jaren smelt de gletsjer in snel tempo. Dat past in een brede trend: wereldwijd trekken gletsjers zich terug.
Een pijnlijk voorbeeld is de Rhône-gletsjer in de Zwitserse Alpen. De uitloper trok zich in de afgelopen 150 jaar al bijna 1,5 kilometer terug. Met witte doeken wordt in de zomer geprobeerd om het smeltproces te vertragen.
Elders in de wereld: in Glacier National Park in de Amerikaanse staat Montana waren er in 1850 nog 144 gletsjers. Inmiddels is ongeveer twee derde verdwenen.
Zelfs als de klimaatdoelen van Parijs worden gehaald, raken de gletsjers in de Himalaya aan het eind van deze eeuw 40 procent van hun ijs kwijt, berekenden wetenschappers.
En de iconische Kilimanjaro in Afrika, de vulkaan met een met ijs bedekte top, zal met een opwarming van 2 graden niet langer wit maar bruin zijn.
Het smelten van gletsjers lijkt niet heel schokkend. De zeespiegelstijging van het afsmelten van alleen gletsjers (exclusief Groenland en de Zuidpool) is maar beperkt. Dat zou de zeespiegel met ‘slechts’ 30 tot 40 centimeter laten toenemen.
Een ander, onbekender gerelateerd probleem gaat wereldwijd meer mensen raken. Gletsjers vormen namelijk een belangrijke bron van zoet water. Als gletsjers compleet verdwijnen, betekent dat minder water in de rivieren en dus grote zomerse zoetwatertekorten in stroomgebieden die sterk afhankelijk zijn van smeltwater. Met name in droge, dichtbevolkte gebieden zoals Californië of India kan dit een groot probleem worden.
