Vrijwilliger Wilfred Kols van Gevangenenzorg Nederland zat zelf achter de tralies
De bajes was voor Wilfred Kols (48) al bekend terrein toen hij bij Gevangenenzorg Nederland vrijwilliger werd. Hij zat zelf jarenlang achter de tralies. Sinds 2013 bezoekt hij mensen die nu in dat schuitje zitten. Terwijl de meeste vrijwilligers van de stichting zichzelf aanmeldden, werd hij gevraagd. „Naar aanleiding van een tv-documentaire van de EO over mijn leven.”
Tijdens zijn laatste detentie van drieënhalf jaar, voor een serie delicten, kreeg hij van een bewaker ”Ik zal nooit meer huilen”. Het boek beschrijft het leven van Nicky Cruz, ooit een beruchte gangster in New York. „Ik heb het gelezen in de isolatiecel. De vier woorden die dominee Wilkerson tegen Nicky Cruz zei –„Ik houd van jou”– hebben mijn leven veranderd. Het was of God Zelf ze tot mij sprak in die duistere cel. Ik ben op mijn knieën gegaan en heb huilend mijn zonden beleden. De rest van mijn detentie heb ik gewerkt aan herstel, vergeving en verandering. In plaats van op criminaliteit raakte ik op het Woord van God gericht.”
Naast zijn werk voor sociaal incassobureau Faircasso en zijn taak als assistent-voorganger in de Rotterdamse kerk Victory Outreach zet hij zich nu in voor Gevangenenzorg Nederland. „Aan nieuwe medewerkers en vrijwilligers vertel ik mijn levensverhaal. Daarnaast bezoek ik gedetineerden in verschillende gevangenissen.” De gesprekken vinden plaats in het kamertje waar gevangenen ook hun advocaat kunnen spreken. „Als ik een nieuwe gevangene krijg toegewezen, lees ik eerst de informatie die me wordt toegezonden goed door. Dan heb ik een beeld van die persoon. Vervolgens ga ik in gebed. Dat doe ik ook als ik een bezoek breng aan mensen die ik al ken.”
Door zijn verleden heeft hij snel in de gaten wat voor vlees hij in de kuip heeft. „Dat is het voordeel als je zelf aan de andere kant van de tafel hebt gezeten. Ik laat me niet manipuleren. Je hebt ook jongens die alleen een vrijwilliger van Gevangenenzorg willen om zo nu en dan uit de cel te kunnen.”
Hoewel hij niet als pastor naar de gevangenis gaat, eindigt menig gesprek met gebed. „Ik heb het voordeel dat de documentaire over mijn leven wordt gebruikt in de SOS Cursus van Gevangenenzorg. Mensen die de cursus volgen, herkennen veel uit die film in hun eigen leven. Dat geeft een opening voor gesprek: hoe het anders kan worden. Ik ben het levende voorbeeld. Deze week verschijnt een boek over mijn leven, met een voorwoord van Nicky Cruz.”
Na de grote ommekeer viel hij niet meer terug in drugsgebruik en criminaliteit. „Aan teleurstellingen ontkom je niet, maar daar ga ik nu op een andere manier mee om. Ik houd me vast aan het Woord van God. Daarnaast heb je soms mensen nodig die met je meeleven. Omgekeerd wil ik er voor anderen zijn. Dat is de essentie van het werk van Gevangenenzorg. Er zijn voor die ander.”
