Het is voor velen tot woensdag een onbekend begrip: bushcraften. „Een bushcrafter gebruikt de natuur voor zijn levensbehoeften”, legt Mark Burg (42) van wildernisschool Outback uit. „Hij leeft helemaal los van de consumptiemaatschappij en haalt alles wat hij nodig heeft uit de natuur.” Daarvoor maakt een bushcrafter zich overlevingstactieken eigen. Zoals het vinden van water of het stoken van een vuurtje.

Brech vertrok hartje winter naar de Franse Vogezen. Bij temperaturen ver onder het vriespunt. Hoe overleeft een mens in de kou? Burg is goed bekend in de Vogezen en organiseerde er afgelopen januari nog een cursusweekend. „Alleen in de hoger gelegen delen ligt in de winter sneeuw. Lager is het beter uit te houden. Bovendien zijn er veel grotten van kalk en zandsteen. Daar komt de temperatuur ook in de winter niet onder het vriespunt.”

De grote uitdaging van bushcraften ligt volgens de survivalexpert in het vinden van voedsel. „In de zomer zijn er genoeg eetbare paddenstoelen, bramen en noten te vinden in de natuur. Daarin zitten echter niet alle vetten en eiwitten die een volwassen man nodig heeft. Je zult vlees moeten eten. Dan kom je uit bij dieren.”

Hij vermoedt dat Brech zich in de wintermaanden door te jagen of door strikken te zetten met moeite in leven gehouden heeft. „Met een hert of een groot zwijn kun je even toe, maar de kans dat je die vangt is heel klein. Vissen zijn in de winter ook moeilijk te vinden. De Vogezen hebben niet zo veel grote rivieren. Bovendien loop je er meer kans gezien te worden.”

Eenzaamheid

Niet alleen het vinden van voedsel maakt bushcraften zwaar, het verblijf in de natuur doet ook een aanslag op de geest. „De eenzaamheid is het moeilijkst om doorheen te komen. Zeker als je een sociaal leven gewend bent. Het idee dat er op je gejaagd wordt is mentaal ook zwaar.”

Deze combinatie van factoren maakt het volgens de bushcrafter in de praktijk haast „onmogelijk” dat Brech het al zo lang uithoudt. Verrassend genoeg kan zijn leeftijd wel een verklaring bieden. „Om langdurig in de natuur te verblijven, zijn goede mentale vaardigheden onmisbaar. Oudere mensen zijn psychisch sterker. Een 55-jarige houdt het mentaal langer vol dan een gast van 25.”

„Brech zal natuurlijk zijn voorbereidingen hebben getroffen met bijvoorbeeld voedsel”, denkt Burg. „En hij kiest bewust een gebied waar geen bewakingscamera’s hangen.” Toch kan de doorgewinterde wildernisgids zich niet voorstellen dat Brech voor altijd onvindbaar blijft. „Ik zou er zelf na een maand al uit moeten om te herstellen en aan voedsel te komen. Op een gegeven moment ontkom je er niet meer aan om in te breken en eten te stelen. Dan laat je sporen achter.”

Burg heeft „geen idee” hoe groot de kans is dat Brech zich nu nog in de Vogezen bevindt. „Hij kan inmiddels in een totaal ander land zijn. Misschien heeft hij zich wel van het leven beroofd op een onvindbare plaats. Er zijn plekken waar je echt niet gevonden kunt worden.”

Zelfs in deze gedigitaliseerde tijd is het dus mogelijk om volledig van de radar te verdwijnen. Zonder mobiel, zonder te pinnen en door de bewoonde wereld zo veel mogelijk te mijden. Bushcrafters kunnen dat als geen ander. „Misschien is de mogelijkheid om onzichtbaar en onvindbaar te zijn zelfs de reden dat Brech deze wereld is ingegaan.”