Kandidaat-opperrechter Amy Coney Barrett liet zich ook dinsdag tijdens haar verhoor door de Senaat niet in de hoek drijven.
Barrett had maandag al gezegd dat niet de rechters, maar de politici beleid maken. Dinsdag deden de Democraten een nieuwe poging haar toch uit de tent te lokken. Tevergeefs, Barrett gaf nauwelijks krimp.
Ruim elf uur lang lag de 48-jarige jurist dinsdag op de pijnbank van de juridische commissie van de Amerikaanse Senaat. Met name Democratische ondervragers probeerden haar met scherpe, soms zelfs sluwe vragen onderuit te halen.
De bekende onderwerpen kwamen langs: abortus, Obamacare, wapenbezit. Maar Barrett liet zich niet in de hoek drijven. Democratisch senator Rick Blumenthal zei dat Barrett „maximaal bedreven is in het onbeantwoord laten van belangrijke vragen.”
Zelf bleef de kandidaat-opperrechter tamelijk laconiek onder dit verwijt. „Van Ruth Bader Ginsburg (de onlangs overleden opperrechter, WK) heb ik geleerd dat je vooraf geen oordeel moet uitspreken over toekomstige rechtszaken.” Daarmee zette ze de Democraten behoorlijk op hun nummer. Die waren immers nogal gecharmeerd van de progressieve Ginsburg.
Barrett zei dinsdag nog eens geen eigen (conservatieve) agenda te hebben. „Waardeoordelen” zijn volgens haar een zaak van de politiek. Een dag eerder had ze al in een verklaring benadrukt dat de rechterlijke macht er niet is om zelf beleid te maken. „Het publiek mag niet verwachten dat rechters politiek bedrijven.” Verder vindt ze dat rechtbanken „niet zijn bedoeld om elk probleem op te lossen of elke fout in de maatschappij recht te zetten.”
Op de vraag of ze niet met handen en voeten aan Trump is gebonden, gaf ze nadrukkelijk aan zich onafhankelijk te weten van wie dan ook. „Ik laat me niet gebruiken”, was haar korte antwoord.
Ethische kwesties
Verschillende Democraten voelden haar dinsdag aan de tand over ethische kwesties zoals het homohuwelijk en abortus. Hoewel Barrett zich niet liet verleiden tot harde uitspraken, gaf ze wel aan dat de abortusuitspraak van het hooggerechtshof uit 1973 niet dezelfde status heeft als de uitspraak uit 1954 waarbij de rassenscheiding in het openbaar onderwijs werd verboden. Tegelijk benadrukte Barrett dat het recht op abortus niet zomaar van tafel kan worden geveegd.
Zowel vooraf als tijdens de verhoren door de juridische senaatscommissie laakten Republikeinse senatoren de Democraten om hun kritische uitlatingen over de godsdienstige overtuiging van Barrett.
Geraakt
Zij en haar gezin zijn zeer meelevend rooms-katholiek en maken daarnaast deel uit van de charismatische gemeenschap Peoples of Praise. In laatstgenoemde kring wordt de autoriteit van de huisvader benadrukt en worden moeders nogal eens als „dienstmaagden” aangeduid. Dat laatste zien progressieve media en Democraten als het bewijs dat Barrett met het beknotten van vrouwenrechten instemt.
De senatoren Ben Sasse en Josh Hawley stelden dat de Democraten daarmee ingingen tegen de grondwet, die zegt dat niemand vanwege zijn religieuze overtuiging van publieke functies kan worden uitgesloten.
Tegenover de media verklaarde Barrett dinsdag wel dat de kritiek op haar levensovertuiging haar had geraakt. Ze had zich van tevoren gerealiseerd dat er verzet zou komen, maar zij en haar man hadden besloten dat ze dat offer moesten brengen in belang van het land.
