Vier jaar geleden klopte ze na een onbedoelde zwangerschap radeloos aan bij een abortuskliniek. Medio november vertolkt Deborah Smit (42) tijdens de eerste lustrumeditie van de Week van het Leven in een videoboodschap vol overtuiging het prolifegeluid.
Liefdevol en indringend. Zo typeert NPV-directeur Diederik van Dijk de oproep van Smit die, als alles naar wens verloopt, in de tweede week van november zal doordringen in miljoenen huiskamers. Het prolifeplatform Zorg voor Leven, waarvan hij de voorzitter is, heeft ambitieuze plannen en wil medio november, in de vijfde Week van het Leven, als het even kan nog meer Nederlanders bereiken dan vorig jaar.
In de plannen van 2019 stond het huis aan huis laten verspreiden van een flyer centraal. De ontvangers ervan werden opgeroepen onbevangen na te denken over de vraag met welke hulp de onbedoeld zwangere vrouw en haar kindje het best zijn gebaat, én of die hulp in Nederland ook voorhanden is.
Her en der viel die boodschap totaal verkeerd, bijvoorbeeld bij het Humanistisch Verbond. Boze burgers brachten zelfs de Reclame Code Commissie in stelling. Zij vroegen de reclamewaakhond de inhoud van de flyer te bestempelen als „nodeloos kwetsend” en „strijdig met de goede smaak en het fatsoen”, maar de klacht werd van tafel geveegd.
Opsteker was dat het bedrag dat nodig was om uit de kosten te komen in mum van tijd bijeen werd gebracht.
Videocommercial
Ook in 2020 lag de optie om een huis-aan-huis folder in te zetten op tafel, vertelt Van Dijk. Hij doet het woord in Smits eengezinswoning; voor de werkende moeder van drie kinderen de meest praktische ontmoetingsplek. „Uiteindelijk viel de keus op een ideële videocommercial die we via de NPO en de sociale media willen verspreiden. Én op een advertentie in enkele landelijke kranten. Iedereen moet de boodschap vóór het leven zien.”
Het platform wil verder een petitie aanbieden. „Aan zorgminister De Jonge en de Tweede Kamer”, licht de platformvoorzitter toe.
Echo
Smit trad in 2017 voor het eerst naar buiten met haar persoonlijke verhaal. „Tijdens de Mars voor het Leven”, blikt ze terug, terwijl ze koffie serveert in mokken met christelijke spreuken, zoals: ”De Bijbel, mijn Levensbron”.
In de kliniek waar ze in 2016 aanklopte, beleefde ze na het zien van de echo een ommekeer. „De verpleegkundige in de kliniek benoemde de voordelen van een snelle zwangerschapsafbreking. Als ik daarvoor zou kiezen, had ik genoeg aan de abortuspil. Langer wachten kon betekenen dat ik een zuigcurettage nodig zou hebben. Maar nadat ik op de monitor het hartje had zien kloppen, wilde ik nadenken, weg, naar huis.”
Via internet kwam ze in contact met Schreeuw om Leven. „Zij konden een buddy voor mij regelen. Daar heb ik veel aan gehad. Nu ben ik de koning te rijk met Eden, mijn dochtertje van inmiddels drie.”
Wat maakt dat Smit vier jaar later nog steeds bereid is op de voorgrond te treden met haar verhaal? Nadenkend: „Het Platform Zorg voor Leven wil dezelfde prikkelende vraag stellen als in 2019: Hoe zit het nu met die hulp? Waarom vertellen we onbedoeld zwangere vrouwen niet duidelijker dat er behalve abortus ook nog andere opties zijn? Dat spreekt mij aan. In mijn omgeving heb ik duidelijk gemerkt dat mensen hun ervaringen eerder durven delen als ze mijn verhaal kennen. Ze voelen dan zelfs de vrijheid te zeggen dat ze een abortus hebben gehad. Hopelijk kunnen we door de commercial ook het verbeteren van de hulpverlening tot gespreksonderwerp maken. In elk geval hoop ik dat mijn verhaal het voor nog meer vrouwen makkelijker maakt om de stap te zetten naar het uitdragen van de zwangerschap.”
Smit, die is aangesloten bij een evangelische gemeente, steekt niet onder stoelen of banken dat haar worsteling met haar zwangerschap voor haar ook een geestelijke strijd is geweest. „In de kliniek ging het als een flits door mij heen: Het is God Die het leven geeft en neemt. Maar ik dacht: Nu even niet. Ik heb gevast en gebeden dat het vruchtje vanzelf zou loslaten. Maar uiteindelijk kon ik het overgeven. Twee dierbare vriendinnen stonden om me heen bij de bevalling. Het was net een kerkdienstje.”
Verzet
Van Dijk roept de platformachterban op om zich zo mogelijk nog vrijgeviger te betonen dan in 2019. „De voortekenen zijn gunstig”, zo blikt hij vooruit. „Ons werk heeft steeds minder introductie nodig. Het aanbod aan gratis advertenties voor onze crowdfundingsactie van christelijke media uit de volle breedte van kerkelijk Nederland groeit nog steeds. Aan de andere kant zie je ook het verzet duidelijk toenemen. „Dat prolifegeluid kan zomaar onder je huid kan gaan zitten”, zei PvdA-Kamerlid Ploumen vorig jaar bezorgd. Steun en gebed, ook vanuit de kerken, blijven dus hard nodig. We houden er rekening mee dat de tegenkrachten dit jaar nog groter zullen zijn.”
