Vanmorgen ben ik de stad doorgewandeld, maar het is een droevig gezicht, al die kapotte huizen en gebouwen, vooral de Gr. Kerk, eens Arnhems trots, nu niet veel meer dan een puinhoop.
Ook de Walburgiskerk is vernield. Op het magazijn zijn het kleine wagentje en de lange reep van 70 meter verdwenen.
’s Middags hoorden we dat alles ten zuiden van de spoorlijn niet meer betreden mocht worden, en zo was het de laatste keer dat we ons huis gezien hadden. Nu eerst drong het tot ons door dat je bijna niets meer had, dat je nu zwerveling geworden was.
Vandaag regende het bijna de hele dag, boven het tuinvuur hebben we het wagenzeil gespannen.
Wim Lensink was zestien jaar toen de Slag om Arnhem begon. Vanaf 17 september 1944 hield de Arnhemse hbs-leerling een dagboek bij. Zestig jaar na dato publiceert het RD de aantekeningen die hij maakte van 17 tot en met 25 september.