Nu hij niet meer bij ouderen op huisbezoek mag komen, belt ouderling B. Kloosterman uit Genemuiden hen regelmatig op. Aan de telefoon voert hij soms indringende gesprekken. „Mensen zijn opener en delen hun diepste angsten en vragen.”
Het besluit van het moderamen, half maart, om vanwege het coronavirus het hele kerkelijke leven stil te leggen, veegde in één klap de agenda van Kloosterman leeg. „Er stonden verschillende huisbezoeken gepland. Ik dacht aanvankelijk: Ik pak de draad op 6 april wel weer op. Maar toen bekend werd dat de maatregelen langer duurden, zocht ik naar vormen om het pastoraat toch doorgang te laten vinden.”
Tweede Wereldoorlog
Alle ouderen en kwetsbaren in zijn wijk belt hij nu regelmatig. „Dat wordt op prijs gesteld, met name door diegenen die de hele dag alleen zitten en geen bezoek mogen ontvangen. Mensen zijn opener en delen hun diepste angsten en vragen. Sommigen geven aan door de Heere te zijn bemoedigd.”
Kloosterman hoort ook verhalen van persoonlijk leed. „Een zoon van een weduwnaar verblijft in een zorginstelling waardoor wederzijdse bezoeken niet mogelijk zijn. Een andere vrouw gaf aan dat deze tijd haar vanwege alle maatregelen sterk doet denken aan de periode van de Tweede Wereldoorlog.”
Veel ouderen voelen zich angstig en onzeker. „Bijna allemaal zeggen ze ja op de vraag of ze bang zijn. Dit virus treft juist hen. Een gemeentelid dat boven de ingang van een zorgcentrum woont, vertelde dat ze veel vaker dan anders de lijkwagen voor ziet staan. Het maakt haar angstig.”
Aan het eind van een telefoongesprek leest de ouderling meestal een gedeelte uit de Bijbel en doet hij een gebed. „Dan leggen we samen alles aan de Heere voor. In de Bijbel staat dat Jezus de moeder van de gestorven jongen in Naïn zag en met innerlijke ontferming over haar bewogen was. Hij heeft oog voor elk individu in nood en bij Hem is er plaats.”
Online verenigingsavond
Aan gezinnen kan Kloosterman momenteel minder aandacht geven. „Dat vind ik lastig. Normaal gesproken zie je ze op huisbezoek en hoor je wat er leeft. Nu kan het best zijn dat gezinnen het moeilijk hebben, maar dat ik daar niet van op de hoogte ben.”
Ook mist hij de contacten met de andere leden van de kerkenraad. „Er komen veel onverwachte dingen op ons af waar we een besluit over moeten nemen, zoals maken we gebruik van beelduitzendingen, hoe gaan we om met de inzameling van collectegeld, wat vinden we van het voorstel van de jeugdvereniging om op zondagavond een online verenigingsavond te beleggen? We overleggen daar nu online over, maar het zou fijner zijn om het daar in levenden lijve met elkaar over te hebben.”
In de gemeente van Genemuiden zijn mensen overleden door het coronavirus. Ook ligt er een aantal op de intensive care. „Ik zou graag bij nabestaanden en zieken op bezoek gaan om met hen te bidden en uit de Bijbel te lezen, maar dat kan helaas niet. Dat is het zware aan deze ziekte. Mensen lijden in eenzaamheid.”
Bij een sterfgeval in de kerkelijke gemeente houden normaal gesproken twee ambtsdragers de dagen voor de begrafenis een dagafsluiting met de rouwdragende familie. Ook dat is nu niet mogelijk. „Onze predikant, ds. A. de Groot, onderhoudt nu telefonisch contact met de familie. Verder zijn enkele ouderlingen aanwezig in de rouwdienst.”
Gevolgen
De coronacrisis zal in materieel opzicht gevolgen krijgen voor de Genemuidense gemeenschap, verwacht Kloosterman. „Sommige bedrijven vallen nu stil. Als kerkelijke gemeente zullen we alert moeten zijn op gemeenteleden die in financiële moeilijkheden raken en aangeven dat ze hulp kunnen krijgen van de diaconie.”
serie kerk in coronatijd
In een serie van zeven artikelen wordt stilgestaan bij de gevolgen van het coronavirus voor het kerkelijke leven. Deel 1: de ouderling.