Nu veel winkels dicht zijn en steeds meer mensen thuis blijven, neemt online bestellen een hoge vlucht. Van bezorgschaamte lijkt niemand meer te weten. Pakketbezorgers werken zich een slag in de rondte om alles gedaan te krijgen.
Een aantal maanden geleden leek ”bezorgschaamte” nog hard op weg te zijn om een modewoord te worden. Het ongemakkelijke gevoel dat iemand ervaart als er een pakketje bij hem of haar wordt thuisbezorgd –vanwege de verkeersoverlast en milieuvervuiling die al die rondrijdende busjes met zich meebrengen– zou volgens veel trendwatchers steeds meer mensen moeten gaan bekruipen. Duurzaamheid en vergroening, daar draait het steeds meer om in de samenleving.
Totdat de coronacrisis in alle hevigheid losbarstte in Europa. Winkels blijven dicht en veel mensen werken thuis of brengen daar noodgedwongen de dag door. Deze twee factoren hebben samen voor een behoorlijke toename van onlinebestellingen gezorgd. Het woord bezorgschaamte lijkt plots erg ver in het collectieve geheugen te zijn weggezakt.
Want waar een aanzienlijk deel van de economie vanwege de maatregelen om de coronacrisis te beteugelen stilligt, gaat het werk bij de pakketdiensten gewoon door. Sterker nog, bezorg-ondernemers maken dagen die normaal gesproken alleen maar rond Sinterklaas en Kerst voorkomen. Een pakketbezorger gaat op een normale doordeweekse dag zo’n 150 adressen af, maar momenteel ligt dat aantal rond de 240, zo laat de Belangenvereniging voor Pakket Distributie (BVPD) weten.
De werkdruk is nog eens extra hoog doordat veel werknemers zich uit angst voor het virus bij voorbaat ziek melden. Ook het afleveren van een bestelling kost nu meer tijd, meldt de BVPD. Bezorgers moeten bijvoorbeeld identiteitsbewijzen controleren op 1,5 meter afstand.
Volgens de brancheorganisatie betaalt PostNL zelfstandige opdrachtnemers, die de pakketjes voor het postbedrijf vervoeren, niet voldoende voor de extra werkzaamheden. Daarnaast zouden de tarieven die PostNL hanteert te laag zijn. Dat conflict speelt overigens al langer.
Brief
Het gaat hier om een groep van rond de 175 zelfstandige ondernemers. Iedere dag zijn er in totaal zo’n 4000 pakketbezorgers voor PostNL op pad. Het overgrote deel hiervan werkt bij het postbedrijf of voor een andere bezorgondernemer, laat een woordvoerster van PostNL weten.
Nu de nood hoog is, eisen pakketbezorgers dat PostNL-directeur Herna Verhagen in actie komt. In een brief vroegen ze de topvrouw woensdag om drie dingen: een hoger tarief, een uitbetaling van alle gewerkte uren en een vergoeding voor de extra werkzaamheden.
Als PostNL voor maandagochtend negen uur niet op de eisen ingaat, stapt de BVPD naar de rechter. Daarnaast zal de belangenorganisatie dan een klacht indienen bij de Autoriteit Consument & Markt omdat het postbedrijf misbruik zou maken van zijn monopoliepositie.
Ruud Wassenaar, directeur van de BVPD, wil hiermee vooral een statement maken. „Ik verwacht überhaupt geen reactie. PostNL heeft een hele heel leger juristen klaarstaan; dat bedrijf is niet gauw bang voor ons.”
Het water staat veel bezorgondernemers inmiddels aan de lippen. „Vanwege het lage uurtarief is het voor veel ondernemers niet meer rendabel om pakketjes rond te brengen. Sommigen staan echt op de rand van een faillissement”, aldus Wassenaar.
Afspraken
PostNL geeft aan alleen met de individuele bezorgbedrijfjes te willen onderhandelen over de tarieven. Het uitgangspunt zou daarbij zijn, zo benadrukt het postbedrijf, dat pakketbezorgers gewoon worden betaald voor de gemaakte uren. „We letten op de extra handelingen die meer tijd kosten, maar ook op de tijd die pakketbezorgers besparen doordat er meer mensen thuis zijn en nu er geen files meer zijn”, zegt een woordvoerster van het postconcern.
Het maken van goede afspraken met PostNL is voor pakketbezorgers belangrijk, want ook na de coronacrisis zal het bestellen van pakketjes populair blijven, denkt Wassenaar. „Mensen komen erachter dat er wel erg veel online kan worden besteld. Vaak hebben ze het noodgedwongen moeten ontdekken, maar nu blijkt dat toch wel erg handig te zijn. Daar blijft ook na de crisis heus het nodige van hangen. Net zoals dat nu gaat met videobellen; dat zullen ook steeds meer mensen blijven doen.”