Deputaten eenheid gereformeerde belijders van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) schrijven in hun rapport voor de generale synode, die van dinsdag tot en met vrijdag in Nunspeet vergadert, dat er twee keer met een delegatie van de VGKN is gesproken over nadere samenwerking tussen beide kerkverbanden. „Een punt van bespreking was de positie van vrouwelijke ambtsdragers, zoals die in de VGKN bestaan als erfenis van de voorgeschiedenis”, aldus deputaten. „Aangegeven wordt dat de betreffende zusters niet uit hun ambt worden ontheven, maar er worden geen nieuwe zusters in de ambten aangesteld.”

De VGKN, ontstaan uit enkele gereformeerde kerken die in 2004 niet meewilden in de Protestantse Kerk in Nederland, kennen de vrouw in het ambt. De generale synode van de CGK sprak in 1998 uit dat alleen mannen predikant, ouderling of diaken mogen zijn.

Dat de VGKN geen vrouwelijke ambtsdragers meer gaan bevestigen, klopt volgens dr. Van Harten-Tip niet. Deputaten voor kerkelijke samenwerking van de VGKN zagen in de voorgenomen CGK-rapportage een voetnoot over het hoofd, die later in de hoofdtekst terechtkwam. „De VGKN rekenen het zich aan dat zij deze voetnoot niet hebben opgemerkt en er daarom geen corrigerende opmerking over hebben gemaakt”, aldus dr. Van Harten-Tip.

Aftreden

De vrouwelijke ambtsdragers in de VGKN zijn voor een belangrijk deel een erfenis uit de tijd dat de gemeenten onderdeel waren van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Die stelden in de jaren zestig alle ambten open voor vrouwen. Diverse argumenten die daar indertijd voor werden gegeven, wijzen de VGKN nu als on-Bijbels af. De „regel van de Schrift” is dat vrouwen geen ambt in de gemeente bekleden, maar er zijn „noodsituaties”, bijvoorbeeld als er niet voldoende mannen zijn die hun verantwoordelijkheid nemen.

„De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de theologische onderbouwing van het bekleden van ambten door vrouwen niet door alle zusters en broeders binnen de VGKN zo wordt onderschreven”, aldus de scriba. „Zoals ook in andere kerken de theologische lijnen niet altijd unaniem worden gedragen.”

Het kerkelijk leven in de VGKN zou volgens dr. Van Harten-Tip geen voortgang kunnen vinden als vrouwelijke ambtsdragers „en masse” zouden aftreden. „De broeders binnen de kerken staan ook niet in zo’n grote mate open voor het bekleden van een ambt dat de inzet van vrouwen overbodig zou kunnen zijn.”

De CGK staan officieel geen vrouwelijke ambtsdragers toe, al hebben enkele gemeenten inmiddels een vrouw in het ambt bevestigd of zijn van plan dat te doen. „Wanneer er naar de praktijk wordt gekeken, dan kan op het eerste gezicht niets anders worden gezegd dat de vrouw in het ambt de CGK en de VGKN scheidt”, zegt de scriba. „Maar wanneer er wordt gekeken naar de theologische onderbouwing, dan blijken beide kerkverbanden dichter bij elkaar te staan dan de praktijk zou doen vermoeden.”

Wijs

De generale synode van de CGK buigt zich vrijdag over een verzoek om het kerkelijk contact met de VGKN vooralsnog geen officieel karakter te geven, maar deputaten eenheid gereformeerde belijders op te dragen een nader onderzoek in te stellen „naar de wijze waarop men in deze kerken wil staan op de grondslag van Schrift en belijdenis.”

Het is „wijs” dat de synode van de CGK voorstelt elkaar „beter te leren kennen”, vindt dr. Van Harten-Tip. „Dan wordt er niet lichtvaardig een kerkelijke relatie aangegaan. Het is voor de VGKN gemakkelijker om de CGK te leren kennen dan andersom. Wij zien vol vertrouwen uit naar de nadere kennismaking, opdat wij als gereformeerde christenen samen de Heere kunnen dienen.”