Klaas heeft het bedrijf –350 fokzeugen, 120 opfokzeugen, 2000 biggetjes en 3200 vleesvarkens– van de grond aan opgebouwd. „Ik kom wel uit een boerengezin, maar een toekomst in de melkveehouderij zat er vanwege de melkquota niet in. We hielden thuis ook een paar varkens, zo is het begonnen.”

De oude stallen gingen uiteindelijk in 2015 plat en iets verderop werd een mooi en modern bedrijf gebouwd. Die vernieuwing zorgde ervoor dat er nu op een zoveel mogelijk diervriendelijke manier kan worden gewerkt. Maar Klaas wil het niet te veel hebben over hoe trots hij is op het bedrijf of de goede keuzes die hij heeft gemaakt: „Het zijn cadeautjes van Boven.”

Klaas en Jennie gingen in 2015 op zoek naar een werknemer – een potentiële opvolger. Hun vier kinderen hadden geen interesse in een bedrijfsovername. Het was Pieter die vervolgens bij het echtpaar op de stoep stond. „Ik zei toen tegen Klaas: ik weet alleen dat een varken een neus heeft”, vertelt Pieter lachend. Hij ging bij de varkensboer aan de slag, zette zijn pabo-opleiding stop en ging aan de Hogere Agrarische School (HAS) in Dronten studeren.

Nu, zo’n vier jaar na het bericht op Facebook, zitten de twee mannen ontspannen met elkaar aan tafel in de bedrijfskantine, waar schoenen vanwege hygiëneregels bij de deur moeten achterblijven. Ze hebben wel even tijd voor een kopje koffie want ze bevinden zich in een relatief rustige week.

De varkensboeren werken in periodes van vijf weken: twee drukke weken en drie rustigere weken. Tijdens de drukke weken worden onder andere veel biggetjes geboren in de kraamstal. In díe stal is het mooiste werk te vinden, beamen beide boeren. „Het is prachtig om die kleine biggetjes geboren te zien worden, voor ze te zorgen en ze te zien groeien”, vertelt Pieter. „Als boer zit je veel dichter op de schepping. Je ziet alles stapje voor stapje groeien”, vult Klaas aan. „Daardoor word je er des te meer bij bepaald dat je het niet zelf in de hand hebt.”