Motorrijden is nog nooit zo populair geweest als nu. Vorig jaar groeide het aantal mensen met een motorrijbewijs tot een nieuw record van 1,5 miljoen. Een deel van die groei wordt veroorzaakt door toenemend fileleed. Motorrijders hebben daar minder last van doordat ze zich tussen het langzaam rijdende verkeer door mogen bewegen.

En hier komt ook de elektrische variant van de vaak luidruchtige tweewieler om de hoek kijken. Sterker: elektrisch rijden is in, vertelt Giles Melsom van Zero-dealer UwVoertuig in het Betuwse Andelst. Het Amerikaanse merk fabriceert louter elektrische modellen, met een instapprijs van rond de 13.000 euro.

Koppel

Wie wat meer koppel –aandrijfkracht, en dus snelheid– zoekt, betaalt meer, tot bijna 27.000 euro voor een Zero SR/F met dubbele snellader en een actieradius van 260 toerkilometers. Voor snelweggebruik komt het voertuig net boven de 100 asfalt-kilometers. „Woon-werkverkeer is in Nederland gemiddeld korter. Dus is elektrisch rijden ideaal voor deze afstanden.”

Hoewel het lastig is om het percentage elektrische rijders te duiden onder de motorbezitters in ons land, stijgt dat aantal op dit moment substantieel, merkt Melsom. „Vooral voor de Zero, het belangrijkste merk op elektrisch, is opmerkelijk veel belangstelling.” Zelfs de oudere modellen vinden gretig aftrek.

Volgens de verkoper is motorrijden „beleving en emotie.” Niet alleen het simpel toeren, ook het gebrom, schakelen, trillen en de geur van motorolie en de verbrandingsmotor vormen een voor motorrijders haast onvervangbare beleving. Iedere rijder heeft zijn persoonlijke voorkeur als het gaat om merk, type en model.

Een groter contrast tussen het diepe geronk van bijvoorbeeld een Honda Shadow VT 750 en de Zero SR/F is haast niet denkbaar. De Zero’s zijn stil, direct aangedreven zonder koppeling en razendsnel. De bestuurder heeft de neiging om zijn rechtervoet in de buurt van de achterrem te houden, hoewel de vertraging opmerkelijk groot is bij het loslaten van de gashe0ndel.

En zoals bij veel elektrisch aangedreven voertuigen begint daarmee direct het regenereren: de accu wordt opgeladen. De enorme versnelling is in het begin wennen. Het niet hoeven schakelen ook.

Soepel draait de Zero door de bochten. Het voertuig kleeft ook bij hogere snelheden aan het wegdek. (Dijk)bewoners ervaren geen overlast en fietsers kijken verbaasd op als ze gepasseerd worden door een windvlaag. Dat kan nog een aandachtspunt zijn: niemand hoort de motor aankomen, terwijl de rijder zelf meer omgevingsgeluid ervaart, ondanks helm en rijwind. Een andere hobbel is de prijs.

Tweedehands

De 32-jarige Toby Boeters uit Amersfoort is ook om. Na diverse motoren met verbrandingsmotor rijdt hij sinds vijf weken een tweedehands Zero DS uit 2014. Het model is inmiddels verouderd. Maar hij heeft er 2000 kilometers op zitten, ondanks de beperkte actieradius van de oudere types „naar tevredenheid.”

„Veel verder dan een afstand van 80 tot 100 kilometer red ik niet op de snelweg”, vertelt Boeters. „Met deze kou is de accu natuurlijk ook sneller leeg. Als het buiten rond de 20 graden Celsius is, red je de 150 kilometer wel. En met rustig toeren kom je ook een stuk verder. Maar dit is perfect voor woon-werkverkeer. Rijden is gratis en het onderhoud nihil. Opladen gaat via het lichtnet. Normaal duurt dat zo’n 3 uur als je de accu niet helemaal leeg trekt, maar met snelladers is dat slechts zo’n 20 minuten. Je zorgt ook niet voor overlast in de buurt bij het wegrijden ’s morgens. Dit is echt fantastisch.”