Marcel Zandee: Schrijven ordent gedachten
Je ziet het tafereel voor je: een oudere man die in de kamer van het verzorgingshuis de dagen telt. Tot zijn kleindochter hem een bos bloemen in de schoot werpt. Daar gaat zijn wereld open, heel even maar. Winnaar Marcel Zandee ving dat moment in woorden.
Het was voor het eerst dat Marcel Zandee (40) uit Leusden zich aan een wedstrijd waagde. Tot zijn verrassing won hij de RD-gedichtenwedstrijd met het gedicht ”het veldboeket”.
Wat was uw eerste reactie toen u hoorde dat u had gewonnen?
„Ik vond het heel bijzonder. Het is mooi om ook op deze manier waardering te krijgen. Overigens hoorde ik pas dinsdag voor de deadline dat er een wedstrijd was. Iemand die weet dat ik gedichten schrijf, zei: „Die is voor jou.” Dinsdagavond ben ik gaan schrijven en zaterdagavond heb ik het gedicht ingestuurd.”
Hoe bent u tot dit gedicht gekomen?
„Om mijn gedachten de vrije loop te laten, ben ik eerst een eind gaan lopen. Op een gegeven moment herinnerde ik me een beeld van heel wat jaren geleden: een oudere man met medebewoners en begeleiders die rondliepen voor een verzorgingshuis. Het was voorjaar, er stonden veel bloemen in de bloei. Heel die setting snoof ik toen op. Dat beeld was een beetje naar de achtergrond gegaan. Nu kwam het weer naar voren.”
Waar gaat ”het veldboeket” over?
„Het gedicht gaat over een man die in het dagelijks leven tuinman of hovenier is geweest. Nu is hij aan het dementeren: het besef van tijd is nagenoeg weg, maar op sommige momenten voelt hij toch dat hij van zijn vrijheid wordt beroofd. Tot er bezoek komt. De geuren van het veldboeket dat dit bezoek meebrengt, zorgen ervoor dat hij weer even terug is op plaatsen van lang geleden. Dat geeft hem een gevoel van vrijheid.”
De jury vond dit een sensitief gedicht, dat meerdere zintuigen aanspreekt. Hoe doet u dat, in een paar woorden een wereld oproepen?
„Door helemaal in de cellen van zo’n man te kruipen. Ik zoek naar woorden met een diepere lading, waar een lezer meer kanten mee op kan. Bijvoorbeeld in de tweede strofe: er hangen grauwe gordijnen in de kamer, maar over zijn leven is ook een gordijn gegaan. Hij heeft letterlijk lege ogen en tegelijk ervaart hij leegte in zijn leven. Het gedicht bestaat uit meerdere lagen.”
Hoe lang schrijft u al gedichten?
„Vanaf mijn jeugd. Dichten heeft altijd een belangrijke plaats gehad. Het ene jaar was ik er meer mee bezig dan het andere. Ik heb er een bepaalde innerlijke rust voor nodig. Na het overlijden van mijn eerste vrouw in 2016 ben ik meer gaan schrijven. Onder meer op een blog waarop ik mijn gedachten deel. Schrijven helpt om mijn gedachten te ordenen en woorden te geven aan mijn gevoelens.”
Wat vindt uw gezin ervan dat u gewonnen hebt?
„Mijn kinderen en mijn vrouw (ik ben in november vorig jaar hertrouwd) zijn trots. Ze weten al lang dat schrijven me goed afgaat. Soms zien de kinderen me natuurlijk ook wel zitten met mijn tablet in de woonkamer. Dan moeten ze me even niet storen, want dan zit ik in een denklijn en zoek ik naar woorden. Maar om te kunnen dichten, heb ik geen totale afzondering nodig.”
Wat doet u in het dagelijks leven?
„Ik ben docent economische vakken op het Hoornbeeck College in Gouda. Ik vind het heerlijk om naast alle drukte die het schoolleven met zich meebrengt in alle rust te werken aan gedichten en verhalen.”
Zit er in de toekomst een dichtbundel in?
„Als ik ze bij elkaar zou verzamelen, heb ik misschien wel een bundel vol. Ik ben er op dit moment niet mee bezig. Maar dat was ik ook niet met een gedichtenwedstrijd, en die heb ik opeens toch gewonnen.”
Eervolle vermeldingen:
