Op de synodetafel in Doorn lag donderdag een nota van twaalf pagina’s over de kwestie die de kerk sterk verdeelt. Het afgelopen jaar heeft een commissie, bestaande uit synode- en moderamenleden, gestudeerd op de ordinanties 5.3 en 5.4 van de protestantse kerkorde. De eerste ordinantie stelt dat het huwelijk tussen man en vrouw in een kerkdienst wordt ingezegend. De tweede zegt dat, indien gemeenten dit willen, andere levensverbintenissen in de kerk gezegend kunnen worden.

Het moderamen (synodebestuur) stelde in de nota voor de huidige tekst van ordinantie 5.3 en 5.4 te handhaven, maar er wel een soort leesregel aan toe te voegen. Daarin wordt uitgesproken dat de kerkorde in de betreffende ordinanties geen waardeoordeel geeft „over de seksuele geaardheid van haar leden noch over het huwelijk of andere levensverbintenissen.” Ook wordt in die verklaring uitgesproken dat de termen „inzegenen” en „zegenen” eenzelfde liturgische lading hebben.

Omdat er in de kerk zo verschillend wordt gedacht over het huwelijk en over relaties tussen mensen van gelijk geslacht, had het moderamen nog een plan B opgesteld. Mocht de synode vinden dat deze leesregel niet ver genoeg gaat, dan doet het synodebestuur een voorstel om de tekst van de betreffende ordinanties te wijzigen. Met deze wijziging wordt het huwelijk tussen man en vrouw en andere levensverbintenissen min of meer op één lijn gezet.

Stootje

Tijdens de bespreking bleken de 72 aanwezige synodeleden sterk verdeeld. Maar volgens ds. H. Jansen (Winsum) „kan de kerk wel tegen een stootje” en moet de discussie gewoon gevoerd worden.

Ouderling G. van Tol (Zwolle) hoopt dat er in de kerk plaats blijft voor verschillende opvattingen. Ds. I. Pluim (Sittard) vindt dat iedereen de zegen mag ontvangen. „We hebben een zegende God.”

Ds. M. J. Tekelenburg (Reeuwijk) wil meer aandacht voor de Bijbelteksten die over huwelijk en homoseksualiteit gaan. Hij wenst de huidige regelingen in ordinantie 5.3 en 5.4 te handhaven. „Op dit moment hebben we niets beters.”

Ook dr. H. Wevers (generale raad van advies) wil de huidige tekst handhaven. „Bij twijfel niet inhalen. Maar ook bij ons is er ambivalentie, omdat we ook binnen de raad verschillend denken.”

Verandering van de kerkorde zal alleen maar verliezers opleveren, denkt ouderling-kerkrentmeester C. A. de Vries (Ede). Hij vindt dat er verder gesproken moet worden over de „heiligheid en veiligheid” in de kerk.

Ds. Tekelenburg vraagt even later aandacht voor gemeenten die „blij” zullen zijn als de huidige artikelen gehandhaafd blijven, „maar die ook bij de verklarende teksten het gevoel zullen hebben dat hier heel grote stappen worden gezet, namelijk in de gelijkschakeling van het huwelijk en van relaties van mensen van gelijk geslacht.” Hij vraagt ook aandacht voor homo’s die bewust geen relatie aangaan.

Scriba dr. R. de Reuver pleit voor een modus vivendi. „Lokale gemeenten beslissen zelf of ze huwelijken van mensen van hetzelfde geslacht zegenen of inzegenen. De term maakt me niet zo heel veel uit. Het gaat erom dat we een gastvrije kerk zijn, waarin mensen kunnen ademen, onder de zegen van God.”

De meerderheid van de synodeleden –39 van de 72 stemmen– schaarde zich uiteindelijk achter het eerste voorstel van het moderamen.

De plaatselijke gemeente blijft autonoom in de beslissing om alleen het huwelijk tussen man en vrouw te zegenen of om ook ruimte te geven aan het zegenen van levensverbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht.

Dr. De Reuver: „Laten we niet zeggen dat die of die nu verloren heeft. Het gaat om het gesprek en om de zegen waaruit we allen moeten leven.”

De gemeenten krijgen een brief waarin het synodebesluit wordt toegelicht.