Elena Kovarsky: Ik zou hier nooit meer weg willen
Ze behoorde tot de ruim 1 miljoen Joden die na de val van de Muur uit de voormalige Sovjet-Unie emigreerden. Ze had familieleden in de Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland en Australië. Maar dat was voor Elena Kovarsky geen optie. „Ik ging naar de enige plaats waar ze geen vragen stellen. Waar we als Joden onszelf kunnen zijn.”
Wat is haar gevoel bij het aanstaande jubileum van de staat Israël? „Ik ben al 27 jaar onderdeel van het zeventigjarig bestaan van dit land. Mijn kinderen hebben tijdens hun militaire diensttijd in elite-eenheden van het leger gediend. Ik voel me totaal verbonden met dit land, hoewel ik nog graag Russische literatuur lees. Ik ben op en top Israëliër. Dat heb ik goed gevoeld toen premier Rabin in 1995 werd vermoord. Ik was nog niet zo lang hier, maar het raakte me enorm.”
Gemakkelijk is het leven in Israël niet, benadrukt Kovarsky. „Toen ik hier in 1991 aankwam, kregen we allemaal een gasmasker omdat de Iraakse president Saddam Hussein dreigde raketten met chemische en biologische wapens op Israël af te schieten. Daarna kwamen de terreuraanslagen en de oorlogen in Gaza en Libanon en de aanhoudende dreiging. Dat was allemaal heel verschrikkelijk.” Maar dan op vastberaden toon: „Toch zou ik hier nooit meer weg willen.”