Op de vuilnisbelt De Bult, eigendom van de gemeente Ede, is tot dertig jaar geleden gestort. „Ook afval dat bij de stortplaatsen in Renkum en Wageningen werd geweigerd, is hier gedumpt. De belt was het afvoerputje van de regio, er was amper toezicht”, zegt Bep Vaarkamp, woordvoerster van een buurtcomité.

Na het sluiten van de stortplaats is de afvalhoop van een afdeklaag voorzien. De provincie merkte het terrein als ernstig vervuild aan. Tot 2009 was de belt niet toegankelijk.

Vanwege het mooie uitzicht op het Wekeromse Zand lopen er nu een wandelroute en een mountainbikeroute over de afvalberg. Daarnaast wroeten er regelmatig wilde zwijnen, waardoor de afdeklaag is afgesleten.

Op verzoek van inwoners van Wekerom wordt boven op de berg ook een uitkijktoren geplaatst. In december werd de betonnen fundering voor de toren aangelegd. Omwonenden zagen vervolgens dat er door de druk van de plaat scheuren onder in de belt kwamen waaruit stinkend en gekleurd water lekte.

In januari verwees wethouder Vreugdenhil in een memo aan de gemeenteraad naar onderzoek uit 2016. „De conclusie was toen dat de grondwaterkwaliteit niet verslechtert. Het doorsijpelen van hemelwater is inherent aan vuilnisbelten. Dat trekt de grond in. Dit heeft geen nadelige gevolgen.”

Bureau Arcadis, dat op kosten van omwonenden onderzoek deed, heeft vorige week vastgesteld dat de sloot om de vuilnisbelt is verontreinigd met stoffen uit percolatiewater (water dat door vervuild materiaal is gestroomd). De gemeente laat een tegenonderzoek uitvoeren. „Mocht blijken dat er aanleiding is voor extra maatregelen, dan nemen we die zeker”, reageerde de wethouder desgevraagd. „Ondertussen herstellen we de deklaag, die door slijtage hier en daar te dun is. De uitkijktoren wordt in afwachting van de onderzoeksresultaten nog niet geplaatst.”

Vreugdenhil wil graag met omwonenden spreken over de situatie op de berg. „Ze weigeren dat echter.”

Woordvoerster Vaarkamp: „Percolatiewater mag helemaal niet in het grondwater komen. In een gesprek in 2016 had de wethouder het ook al over hemelwater. Dat hoeven we niet voor de zoveelste keer te horen. We laten ons niet als een stel kleine kinderen afserveren. We zijn best voor rede vatbaar, maar de wethouder moet wat nieuws te vertellen hebben. Anders is een gesprek zinloos.”