De Via Dolorosa, de weg die Christus ging naar het kruis, heet vandaag een spektakel. Ik stuitte op dat woord bij de Nederlandse Christelijke Radio Vereniging. Men zou daar iets anders verwachten. De leden kunnen een gezellig dagje uit. Met de NCRV donderdag naar Leeuwarden en daar dan het spektakel meemaken van het passiespel. Ik weet het. In het formulier om het heilig avondmaal te vieren of te houden, zo u wilt, wordt gesproken van „de heerlijke gedachtenis van Zijn bitter lijden en smadelijke dood.” Maar nergens is sprake van een spektakel en „een gezellig dagje.” Al zullen de vele toeschouwers die gekomen waren om de kruisiging van Jezus mee te maken, vermoedelijk in die termen gedacht en misschien wel gesproken hebben.
Wie ook maar enig besef heeft van het huiveringwekkende mysterie van Gods liefde, die Zijn eigen Zoon prijsgeeft ter wille van zondaren, gruwt van woorden als ”spektakel”. Zeker als dat ook nog eens een gezellig dagje uit moet worden. Noem het gerust een ernstige ontzieling van het Evangelie.
Dat de organisatoren er niettemin in slagen een breed publiek te bereiken is een feit. Steden trekken het eigentijdse passiespel daarom maar wat graag naar zich toe. Je zet jezelf er stevig mee op de kaart en dient ondertussen de commerciële belangen van je stad.
Maar zijn de kerken er in de afgelopen jaren ook voller door geworden? Hoeveel mensen kwamen werkelijk tot geloof?
Dat het in onze samenleving, die zeer afkerig staat tegenover het Evangelie, heel lastig is om Jezus ter sprake te brengen, is geen geheim. Daarom mijn complimenten aan ieder die iets goeds van Hem wil vertellen. Maar ”iets” is te weinig. Het is alles of niets. Jezus is meer dan inspirerend voorbeeld van allerlei voortreffelijke deugden. Hij is allereerst het offer voor onze schuld. Maar dat is een ongemakkelijk woord. Zodra het daarover gaat, haakt de massamens af. Het Evangelie is nou eenmaal niet naar de mens.
Hoe bereik je in deze unheimische tijd van groeiende angsten, de velen die zonder God door het leven gaan? Hoe maak je duidelijk dat het buiten Hem nergens veilig is en dat Hij in Christus ons een Woning wil zijn?
Wordt het donderdag ”een gezellig spektakel” in Leeuwarden? Zoiets als een zestigjarig huwelijksfeest, waarbij het eerder om het feest dan om de jubilarissen gaat? Wie nog nooit zelf voor Jezus boog, kan maar beter zijn commentaar voor zich houden. En wie bedroefd zegt te zijn over ”een heiligschennend spektakel” moet zich eerst maar afvragen of hij ook zo bedroefd is over zijn buren die geestelijk dak- en thuisloos zijn.
