Dat de crisis in de bouw voorbij is, merkt Van Nieuwkoop duidelijk. Gebrek aan werk is er niet meer, wel aan bouwvakkers. Donderdag werd bekend dat bouwbedrijven met de handen in het haar zitten: hoe komen ze nog aan nieuwe vakkrachten?

Tijd om vakantie te vieren heeft Van Nieuwkoop niet. Deze week staat hij weliswaar niet op de bouwplaats, maar de boekhouding van 2016 moet ook afgerond worden. Meer dan een of twee vrije dagen zitten er dus niet in.

Vooral bij nieuwbouwwoningen heeft Van Nieuwkoop volop werk, nu de huizenmarkt aantrekt. Het metselbedrijf krijgt aanvragen waar de eenmanszaak normaal gesproken niet voor in aanmerking komt. „Opdrachten voor meer dan 40.000 stenen doe ik eigenlijk niet, maar nu komen aannemers voor het dubbele naar ons toe. Grotere metselbedrijven kunnen de vraag niet aan.”

Ook Van Nieuwkoop moet vaker nee verkopen: bij elke tien aanvragen wel twee of drie keer. „De opdrachtgevers voor wie ik al jaren werk, probeer ik wel vast te houden.” De Bergambachter heeft één werknemer in dienst; volgend jaar krijgt hij nog versterking van een leerling. „De komende maanden heb ik wel voor vier of vijf man werk”, vertelt hij.

Maar nee, hij gaat geen extra krachten in dienst nemen. „Personeelskosten zijn hoog. Een werknemer moet ook een bus hebben met alles erop en eraan. Je kunt beter een zzp’er inhuren.”

Deze tijd zou ideaal zijn om zijn klantenkring uit te breiden, maar Van Nieuwkoop kiest er bewust voor om niet te groeien. Als manager vanachter zijn bureau werknemers aansturen, wil hij niet. „Daar heb je andere kwaliteiten voor nodig. Ik wil zien wat er bij de jongens op de werkvloer gebeurt en zelf ook blijven metselen, want ik heb niet voor niets voor dit vak gekozen.” En: „Het leven bestaat uit meer dan alleen werken. Ik heb ook een jong gezin dat ik aandacht wil geven en nu heb ik niet al te veel zorgen aan mijn hoofd.”

Hij heeft bewust gekozen voor het ondernemerschap. „Een familiekwaaltje”, lacht Van Nieuwkoop. „Ik vind het leuk dat je 
de verdiensten krijgt van iets 
wat je zelf hebt gemaakt.”

De instroom van nieuwe vakkrachten is een probleem, weet de metselaar. Minder jongeren kiezen voor een bouwopleiding. „Tien jaar geleden zat ik op het Driestar College in Gouda met tien metselaars in het examenjaar. Nu zijn dat er twee of drie.”

Oost-Europeanen aantrekken vindt hij geen goed idee. „Nederlanders werken netter; de lat ligt hoger. En zoals we hier metselen, gebeurt het bijna nergens. Bij ons maakt een timmerman bijvoorbeeld hoekprofielen om de maten van de muur aan te geven, terwijl de metselaars dat elders in Europa niet doen.”

Volgens hem hoeft de onzekerheid van de branche jongeren niet meteen af te schrikken. „Als jonge bouwvakker kun je al een goede boterham verdienen. Vrienden van mij moesten vaak eerst een tijd leren, terwijl ik al vanaf mijn zestiende aan de slag kon. Voor mij is het werk in de bouw een lust.”