Dat had zomaar anders kunnen zijn. En daarom heb ik ook voor deze foto gekozen. De Amerikaanse verkiezingscampagne werd door deze twee mensen gedomineerd. Van Donald Trump had niemand aanvankelijk verwacht dat hij ook maar één voorverkiezing zou winnen. En Hillary Clinton leek voorbestemd om de eerste vrouwelijke president van de Verenigde Staten te worden.

Het liep allemaal anders.

Toen eenmaal bleek dat Trump serieus in beeld kwam om de Republikeinse nominatie in de wacht te slepen, besloot ik eens een toespraak van de beste man te volgen. In een hotelkamer in Washington – geheel in Amerikaanse sfeer. Een vol uur lang sloeg ik zijn act gade. Om tot de conclusie te komen dat hij na zestig minuten heel veel had gepraat, maar weinig gezegd.

Ideeën had hij wel. Het ene na het andere wilde voorstel slingerde hij het publiek in. Belastingverlaging, een hek langs de grens met Mexico, minder moslims in Amerika. Elke zichzelf respecterende parlementariër in Nederland zou op zijn minst vragen of Trump zijn plannen al door het Centraal Planbureau had laten doorrekenen. Maar zo werkt dat niet bij deze excentrieke miljardair.

Hij heeft namelijk de perfecte manier om kritische vragen te ontwijken, zo bleek ook tijdens de campagnebijeenkomst die ik gadesloeg. Toen een van de toehoorders hem met een belastend feit uit het verleden confronteerde, sloeg Trump op de hem kenmerkende manier terug. „Ik snap dat mensen dat zeggen. Want zij haten mij. En weet u, ik heb nieuws voor u. Want ik haat hen ook. Volgende vraag graag. En laat het alstublieft een betere vraag zijn.”

Zo komt Trump keer op keer weg. Niet alleen met kritische vragen, maar ook met verhalen over belastingontwijking en denigrerende opmerkingen over vrouwen. En won hij staat na staat in de voorverkiezingen.

Desondanks had ik niet verwacht dat Trump de presidentsverkiezingen op 8 november zou winnen. Eerlijk is eerlijk. Tijdens een radio-interview aan de vooravond van Election Day gokte ik op Hillary Clinton. Gelukkig zei ik erbij dat ik „een grote slag om de arm hield.”

Die slag om de arm bleek uiteindelijk geen slag in de lucht. Want Trump won. En Amerika zal nog even moeten wachten op de eerste vrouwelijke president.

Hoewel. Als Trump zich in het Witte Huis net zo gedraagt als in de campagne, kan het ook zo afgelopen zijn met hem.

Het jaar 2016 was het jaar van de brexit, het Oekraïnereferendum en de couppoging in Turkije. In het thema Terugblik 2016 blikken RD-verslaggevers terug op de grote onderwerpen van het afgelopen jaar.