Het idee: bezoek een aantal andere bedrijven en kijk kritisch in de spiegel. Kunnen we wat leren van de aanpak van anderen? Zie je trends waar we zelf wat mee kunnen? Oplossingen voor vragen waar we nog geen antwoord op hebben?

Nieuwsgierig verkennen zonder oordeel, is de gedachte. En daar vervolgens je voordeel mee doen. Mooi om te zien hoe twee totaal verschillende bedrijven toch van elkaar kunnen leren. Ik werd er zelf ook door op scherp gezet en uitgedaagd om kritisch naar onze eigen bedrijfsvoering te kijken.

Op de een of andere manier moest ik aan deze snuffel­muizen denken, toen ik een dag later begon in een boek waarvan ik al een aantal keren had gehoord dat het omstreden zou zijn in reformatorische kring: ”Wake up!” van Arno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort. De auteurs waarschuwen zelf al dat hun boek impact kan hebben op gevestigde kerken. Aangezien ik lid ben van zo’n gevestigde kerk ben ik dus gewaarschuwd. Maar met de snuffelmuizen nog vers in mijn gedachten ga ik het boek zo onbevangen mogelijk in.

Als ik het boek later wegleg, probeer ik de balans op te maken. Ik heb nog veel vragen, maar ben ook tot mooie inzichten gekomen. De snuffelmuizen hebben me indirect uitgedaagd om niet te snel met de eigen theologische schema’s als antwoord te komen. Het boek heeft me op diverse punten geraakt. Door de toekomstverwachting die eruit spreekt, in de grootheid van Jezus die naar voren komt en de rijkdom van Gods heilsplan die op elke bladzijde is terug te vinden. Het boek daagt me uit om mijn uitgangspunten en overtuigingen te toetsen. Hoewel veel zaken als feiten naar voren worden gebracht zonder dat ik direct zicht heb op de onderliggende onderbouwing, word ik me bewust van de historische context van een aantal uitgangspunten binnen de kerk. Vooral rondom de kerkelijke feesten.

En misschien word ik me er vooral van bewust dat we elkaar als christenen vaak als bedreiging lijken te zien. Onze theologische radar is uiterst gevoelig afgesteld en regis­treert vrijwel direct waar de onderlinge verschillen zitten. In dit boek tref ik in ieder geval ook overeenkomsten aan met de gevestigde kerken. Zondag eindigde de preek in onze kerk met: „Maranatha! Kom, Heere Jezus!” En dat is misschien wel de meest kernachtige samenvatting van ”Wake up!”.

Elkaar vinden als christenen uit verschillende denomaties. Onder aan het kruis. In de verwachting van Zijn toekomst. Ik besef steeds meer dat daar moed voor nodig is. Moed om actief te snuffelen naar de overeenkomsten.