De zon brandt. De lucht boven het zwarte asfalt van de start- en landingsbaan op Twente Airport trilt. Zes zware tankwagens rijden in formatie de 2400 meter lange baan op en sproeien op een vak van pakweg 300 meter zo’n 120.000 liter water. Vers getapt uit het Twentekanaal.

In de verte komt een witte Cessna Citation, een zakenjet van het Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum (NLR) aanvliegen. De tankwagens maken zich –zorgvuldig getimed– haastig uit de voeten. „Het toestel moet 30 seconden na het besproeien van de baan landen”, legt NLR-projectleider Gerard van Es uit. „Anders is het water weggestroomd.”

De PH-LAB, een tweemotorig straalvliegtuig bomvol testapparatuur, zet z’n wielen aan de grond. Twee rookpluimen stijgen op. Met een snelheid van 200 km/uur gaat het testvliegtuig op de ondergelopen baan vol in de ankers. De Citation maakt geen gebruik van z’n flaps en niet van z’n ABS.

Direct na de landing meet een onderzoeksteam de hoeveelheid water op de baan: 0,5 millimeter. Voldoende om wetenschappelijk verantwoorde uitspraken te doen.

Toplaag

De voormalige militaire vliegbasis, onder de rook van Hengelo, is deze week een testlocatie voor een aantal bijzondere proeven. Het NLR onderzoekt in opdracht van de Europese Commissie en aannemingsbedrijf Possehl uit Oosterhout de speciale toplaag van de landingsbaan op Twente Airport.

Het NLR moet met een reeks remtesten vaststellen of een natte baan met de speciale Antiskidlaag van Possehl net zo stroef en net zo veilig is als een gewone, droge baan. Om incidenten te voorkomen. „Wij simuleren tijdens de testen regenbuien en flinke hoosbuien”, verklaart Van Es.

Voor de luchtvaart zijn de resultaten erg belangrijk. Op natte banen is het aantal passagiers in een toestel uit veiligheidsoverwegingen aan restricties onderhevig. „Voor luchtvaartmaatschappijen speelt hier dus een groot economisch belang. Als wij kunnen aantonen dat de natte baan met een speciale toplaag net zo veilig is als een droge baan, dan kunnen zij meer passagiers meenemen.”

Schiphol, Rotterdam The Hague Airport en de kersverse baan op Eindhoven Airport beschikken over deze speciale, stroeve antiskidlaag. „Wij strooien daarbij een speciale laag van 3,5 millimeter met basaltsteentjes op gesloten asfalt”, legt Erik de Leeuw van Possehl uit. Twee extra epoxylagen fixeren de steentjes.

Waterbak

In opdracht van de Europese Commissie doet de NLR donderdag en vrijdag remproeven met het Citation-testvliegtuig in een speciale waterbak op Twente Airport. Het onderzoeksinstituut heeft daarvoor groeven gefreesd in de landingsbaan, waarin onderzoekers dikke, rubberen opstaande randen plaatsen.

De NLR laat de bakken vullen met 1,5 tot 2 centimeter water. „Het vliegtuig rijdt met z’n wielen over de flexibele rubberen rand en doet een remproef in de waterbak”, verklaart projectleider Van Es. „Met deze hoeveelheid water simuleren we een flinke hoosbui.” Het NLR onderzoekt daarbij onder andere aquaplaning. Alleen het neuswiel rijdt precies tussen de watervakken door. Veiligheid voor alles.

Het onderzoeksinstituut zet in november een Fokker 100 en een Airbus A400, een zwaar militair transporttoestel, in voor de remtesten. De viermotorige propellorkist, ingevlogen vanuit de Airbusfabriek in Sevilla, maakt voor het eerst zijn opwachting in Nederland.

Twente Airportdirecteur Meiltje de Groot is in haar nopjes met de vliegtesten. „Een mooie opsteker.” Van Leeuwen van Possehl geniet ook. „Met deze tropische temperaturen lekker met water spelen.”

Op de kop van de baan staat de Citation te wachten voor een nieuwe testvlucht. Maar eerst moeten de roodaangelopen remmen een half uur afkoelen.