Burgemeester Lisnard van de zuid-Franse mondaine badplaats Cannes is er duidelijk over. „We hebben niet de sluier verboden, niet het keppeltje, niet het kruis, er is simpelweg een verbod op het symbool van het islamitisch extremisme.”

Dat verderfelijke symbool is wat Lisnard betreft de boerkini, het dezer dagen veelbesproken islamitisch kledingstuk waarmee orthodox-islamitische vrouwen kunnen zwemmen zonder zich letterlijk bloot te geven.

Integratie

Over dat kledingstuk zei toenmalig staatssecretaris Bussemaker ooit dat het de integratie van islamitische vrouwen bevordert. Eindelijk kunnen ze het water in, in plaats van in hun huis te blijven zitten.

Moslima’s van allerlei snit voegen zich nu in dat koor, en met sterke argumenten. „Een boerkini is helemaal niet het uniform van de extremistische islam. De ‘extremistische islam’ vindt dat vrouwen niks te zoeken hebben op het strand, bedekt of onbedekt”, schreef columniste Hanina Ajarai dinsdag in het Algemeen Dagblad.

Plek van verderf

Het strand beschouwen extremisten juist als een plek van verderf, weet Ajarai. Terecht wijst ze erop dat radicale imams zelfs een hele serie aan fatwa’s hebben uitgesproken tégen de boerkini en tégen een dagje strand voor moslima’s.

Daar komt nog bij dat een boerkini niet, zoals een boerka waar de naam van is afgeleid, het gezicht bedekt. Een boerkini bedekt wél het lichaam en het haar, in feite zoals dat ook bij veel wetsuits van surfers het geval is. Maar sommige rondingen blijven nog steeds zichtbaar – en dat is opnieuw een reden waarom radicale moslims er niets van moeten hebben.

Het verbod in sommige Franse gemeenten zorgt dus voor de merkwaardige situatie dat het de échte radicale moslims juist steunt in hun strijd tegen de „onzedelijke” boerkini, terwijl de gemeenten nu precies het tegenovergestelde hadden willen bereiken.