Onvergetelijk noemen Danny (37) en zijn vrouw Tabitha (35) Schurink het moment dat Paula op 
9 juli met een groep van 45 Roemeense kinderen in Nederland arriveerde. Vooraf had het meisje foto’s gezien van haar gastgezin, dat twee meisjes en twee jongens telt in de leeftijd van 10 tot en met 15 jaar.

Toen ze uit de bus stapte, vloog ze Tabitha Schurink meteen om de hals. Danny: „Ik stond te trillen op mijn benen. Het was heel emotioneel. Vanaf het eerste moment klikte het.”

Enkele dagen voordat Paula naar het Roemeense Codlea terugkeert, vertellen de gastouders hun verhaal. De logé luistert stil mee, samen met enkele kinderen uit het gezin. Volgens de gastouders pikt de Roemeense al redelijk wat Nederlandse woorden op. Soms maken ze nog gebruik van een vertaalprogramma.

Als het over haar verjaardag gaat, laat Paula –verlegen– barbie­pop koningin Máxima zien die ze heeft gekregen. Het meisje kwam met andere bewoners van Roemeense kinder- en weeshuizen naar Nederland via de stichting Hope4Kids uit het Overijsselse Wierden. Met haar ouders heeft ze weinig tot geen contact, weet het echtpaar Schurink. Vader zit in de gevangenis, moeder stond haar vijf kinderen af aan een weeshuis nadat ze een nieuwe vriend kreeg. Eén broertje van Paula kwam eveneens voor een vakantie naar Nederland.

Impulsief

Het echtpaar Schurink meldde zich vorig najaar als gastgezin aan na het lezen van een artikel over Hope4Kids in een krant. Danny: „Ik ben nogal impulsief en dacht meteen: Dit is iets voor ons. Zo kunnen we maatschappelijk iets betekenen, vanuit ons christen-zijn. Tabitha is iets bedachtzamer, maar zag het ook zitten. Een van de kinderen was wat sceptisch, maar toen Paula arriveerde, was hij meteen om.”

De gastouders hadden vooraf gehoord dat de Roemeense kinderen bijna geen kleren bij zich hebben. Ze hadden daarom op voorhand wat kleding en schoeisel voor Paula besteld. Danny, lachend: „Op basis van haar leeftijd hadden we schoenen in maat 33, 34 en 35 klaar liggen. Bij aankomst bleek ze maat 31 te hebben.”

Tijdens haar vakantie nam Paula een kijkje op de basisschool van de jongste kinderen Schurink, die de eerste week nog niet vrij waren. Tabitha: „Ik ben ook met haar naar het werk van Danny, bij een installatiebedrijf, geweest omdat ze zich niet kon voor­stellen waar hij elke dag is. Als een vader in Roemenië weggaat, zit hij vaak de hele dag op de markt te eten en te drinken. Zelf werk ik parttime in een verpleeghuis, dat ik haar ook heb laten zien.”

Zingen in Urk

Een dagje strand, bezoekjes aan het zwembad en barbecueën stonden eveneens op het programma. Als hoogtepunt noemt Tabitha een bezoek aan Urk. Paula maakte er een optreden mee van mannenkoor Stereo, waarin Danny zingt. „Ze genoot zichtbaar. Halverwege stak ze stralend naar diverse koorleden een duim op. Dat raakte sommigen zo dat ze van emotie bijna niet meer konden zingen”, zegt Danny.

Op zondag maakte de logé kennis met verschillende kerken. Danny: „De eerste keer namen we haar mee naar onze eigen kerk, de hervormde gemeente in Genemuiden. Een andere zondag gingen we naar een dienst waar een baby van mijn zus werd gedoopt. En de stichting Hope4Kids belegde een keer een kinderdienst op een camping, half in het Neder­lands, half in het Roemeens. Heel laagdrempelig.”

Het afscheid van Paula valt het gezin zwaar. Ze kijken ernaar uit dat het meisje rond Kerst waarschijnlijk weer vier weken bij hen logeert. Voorwaarde daarvoor is dat haar schoolresultaten in Roemenië goed zijn. Ze kan dan één of twee weken meedraaien op een basisschool in Genemuiden. Danny: „Ik zie haar in gedachten ook al bij de kerstviering van de zondagsschool zitten. We hebben haar allemaal in ons hart gesloten. Als het aan ons ligt, wordt het een levenslang contact.”

zomerserie Gastgezin

Dit is het vijfde deel in een serie over gastgezinnen. Maandag deel 6.