Deze week is Schot –eigenaar van de onder Belgische vlag varende kotter Z 201 Job senior– aan wal gebleven. „Om dingen te regelen – er komt nu zo veel op ons af.” De WhatsAppgroep Eendracht Maakt Kracht heeft inmiddels meer dan 250 volgers. De website vissersvoorvrijezee.nl is in ontwikkeling.

Sinds zaterdag is duidelijk dat er wat gebeuren moet. De eerste vergadering van het comité, in de visafslag van Urk, trok die dag honderden vissers. Ze kwamen uit alle Nederlandse en Belgische havens om hun hart te luchten. Opgejaagd voelen ze zich. Door Europa met zijn „waanzinnige” aanlandplicht, door minister Kamp, die de Noordzee vol windparken wil zetten, en door de milieubeweging, die de belangrijkste visbestekken wil bestempelen tot beschermd natuurgebied: verboden voor vissers.

„Tot hiertoe en niet verder, we zijn het spuugzat”, luidde maandag de boodschap in een pers­verklaring van het comité. De vissers willen blijven „oogsten uit een gezonde zee.” En daarom komen er acties. Het comité gaat aan de slag met de voorbereiding.

Wat er precies gebeuren gaat, is nog onduidelijk. Blokkades, waar sommige vissers zaterdag op aandrongen, komen er volgens Schot in ieder geval niet. „Het moet publieksvriendelijk blijven. Maar we denken wel na over een vaartocht over de Nieuwe Waterweg, met spandoeken op de kotters en een persconferentie op de Kop van Zuid. Het gaat erom dat we aandacht trekken voor onze problemen.”

„Eerlijke voorlichting” over de visserij is hard nodig, weet de Zeeuwse visser. „Vissers zijn al honderden jaren actief op de Noordzee, in tegenstelling tot de energiebedrijven met hun windparken. In Blijdorp worden onze kinderen vergast op boekjes van Greenpeace waarin de visserman wordt zwartgemaakt. Maar wij zijn niet de boeman op zee. De kottervloot is sinds 2000 gehalveerd, we vissen met nieuwe 
technieken en het gaat heel goed met de schol en de tong. Maar wat we ook doen, het is nooit genoeg.”

De visserijsector heeft sinds jaar en dag twee belangenorganisaties, VisNed en de Nederlandse Vissersbond. Die zitten regelmatig om de tafel met de Nederlandse en Europese overheid en met milieuorganisaties. Maar in de ogen van de mannen van het actiecomité zijn hun belangenclubs te gematigd. „Het is al ongewenst dat we nog steeds met twee rivaliserende organisaties te maken hebben. Daar kun je geen vuist mee maken”, zegt Schot. Bovendien vindt hij dat de aanlandplicht –de Europese verplichting om alle gevangen vis, ook te jonge vis en onverkoopbare soorten, aan wal te brengen– van tafel moet.

„Onze organisaties vinden dat niet realistisch, die hebben het moede hoofd op het blok gelegd. Maar uit proeven van Belgische wetenschappers bij mij aan boord blijkt overduidelijk dat jonge scholletjes een hoge kans op overleving hebben als je ze weer in zee laat zwemmen. De aanlandplicht is bovendien on-Bijbels. Jezus zegt in de gelijkenis van het visnet al dat vissers in Zijn tijd „het kwade” uit hun netten haalden en teruggooiden.”