Jan de Bakker is een bekende Nederlandse martelaar. Maar er zijn ook martelaren uit de Nederlanden van wie de naam min of meer vergeten is.

Arnoud le Maire is zo’n onbekende bloedgetuige om Christus’ wil. Hij sterft in 1599 op de brandstapel in het Spaanse Sevilla.

Le Maire heeft een kruidenierswinkel als hij in 1597 besluit vanuit Delft voor zaken naar Sevilla af te reizen. In de Spaanse stad hoort hij twee ruziënde mannen hevig vloeken. Hij bestraft hen. Waarop een van de mannen Le Maire een „lutheraan” noemt en hem aanklaagt. De arrestatie volgt direct.

De rechtszaak verloopt zo dat die uiteindelijk meer op een theologische discussie lijkt. Le Maire wijst het geloof in heiligen af, veroordeelt de paus en wijst op Christus en Diens volkomen offer. De sacramenten komen aan bod. Le Maire weerlegt in oktober 1598 met overtuiging elke dwaling. De rechters vervloeken hem, maar Le Maire staat krachtig – in het geloof.

Vanuit de gevangenis schrijft hij naar zijn vrouw. De tekst van de brief is bewaard gebleven. „Ik dank God, mijn hemelse Vader, door Zijn Heilige Geest, waardoor Hij mij, om de verdiensten van Christus, versterkt heeft, om de vijanden der waarheid te beschamen, die mij, zoals ik van Hem hoop, door zijn grote genade en barmhartigheid tot de laatste stond mijns levens ook zal bewaren en behouden, om mij te doen genieten het einde van het geloof, namelijk de zaligheid der ziel”, zo begint hij te schrijven.

Le Maire is tevreden met de weg die de Heere met hem gaat: „Ik zei, dat ik zeer tevreden was dit tranendal te verlaten, om mijn pelgrimstocht te eindigen, want dat bij Christus te zijn voor mij het beste was.”

Hij roept zijn vrouw en kinderen op hun „verkiezing vast te maken.” Dan besluit hij de brief: „Ik hoop dat wij elkaar, nu niet meer ziende naar het lichaam, zien zullen in het eeuwige leven. Vaarwel! Arnoud le Maire, gevangene om de waarheid van het Evangelie.” Le Maire blijft nog een poos vastzitten. Dan krijgt hij het oordeel te horen: hij zal levend worden verbrand en zijn as zal in de lucht worden verstrooid. „Moedig” gaat hij naar de brandstapel. „Standvastig” offert hij zijn ziel aan God.