Van de volwassenen die in 2010 uit de gevangenis of een andere inrichting werden vrijgelaten, kwam 47,3 procent binnen twee jaar weer in aanraking met justitie na een misdrijf. Van de mensen die in 2002 vrijkwamen was dat 56,6 procent. Van de jeugdige daders liep het percentage recidivisten voor die jaren terug van 39,5 naar 35,4 procent.

De cijfers tonen aan dat de doelstellingen die de overheid zich in 2007 heeft gesteld om herhalingscriminaliteit te voorkomen, zijn gehaald. Maar volgens de onderzoekers is het slechts „aannemelijk” dat dit het directe gevolg is van het beleid. Er is in de onderzochte periode ook sprake van andere factoren die evengoed een verklaring voor de afgenomen recidive kunnen zijn. Het gaat om onder meer een lichte verbetering van de sociaaleconomische omstandigheden tussen 2002 en 2010. Ook hebben in deze periode meer mensen zelf maatregelen genomen om inbraken te voorkomen. Daarnaast is de criminaliteit ook gedaald en is de sociale samenhang in de maatschappij iets toegenomen.

Bovendien concludeert het onderzoek dat een deel van de maatregelen die de overheid heeft genomen (nog) niet werkt. Van de in totaal 21 maatregelen die voor volwassen en jeugdige daders zijn genomen, kunnen er slechts elf als ‘voldoende’ of ‘redelijk’ worden aangeduid. Veel van de maatregelen waren in 2010 nog niet uitgevoerd, aldus het rapport. Betere nazorg voor gedetineerden is daar een van.

Voor staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid en Justitie is het onderzoek wel reden om het ingezette beleid voort te zetten, schrijft hij in een brief aan de Tweede Kamer. Daarnaast wil hij dat het WODC de zogenoemde recidivemonitor verder ontwikkelt om op deze manier meer inzicht te krijgen in de gevolgen van de genomen maatregelen.