Binnenland

Van Somalische tot Sommelsdijker

In de hoofdstad van Somalië, Mogadishu, ben ik geboren. Ik ben in 2007 naar Nederland gekomen. Over de redenen wil ik liever niets vertellen. In Nederland kwam ik terecht in verschillende asielzoekerscentra. De eerste was Ter Apel, de laatste Katwijk. Het was geen leuke tijd. Ik ben vooral naar Nederland gekomen om te studeren. In Somalië ben ik nooit naar school geweest. Ik wil goed Nederlands leren spreken en een studie volgen. In het asielzoekerscentrum kon dat niet.

9 June 2014 07:54Gewijzigd op 15 November 2020 11:13
Siham Abdulahi Mahamad uit Sommelsdijk. Foto Wim van Vossen
Siham Abdulahi Mahamad uit Sommelsdijk. Foto Wim van Vossen

Met mijn gezin woon ik sinds drie jaar in een rijtjeshuis in Sommelsdijk. Ik heb twee kinderen: een jongetje Achmed, hij is nu vijf jaar oud. Zijn zusje Riham is drie. Ze gaan in Sommelsdijk op school en naar de kinderopvang.

Ik vind het erg fijn op Goeree-Overflakkee. Het is hier lekker rustig en de mensen zijn heel aardig. Als ik door de straat fiets, zwaai ik naar de mensen uit de buurt. Ik word door iedereen gegroet en heb niet het gevoel dat ik niet welkom ben.

Af en toe komen er buren op bezoek. Dan maak ik lekkere hapjes. Bijvoorbeeld samboesa, een Somalische snack. Ik maak ze van deeg, gevuld met rundergehakt, uien en allerlei kruiden. De buren vinden het heerlijk.

Mensen in het dorp kennen me ook wel uit de krant. Op de Nationale Voorleesdag heb ik voorgelezen in kinderopvang Het Speelhuus in Sommelsdijk. Een foto daarvan heeft in de krant Het Eilandennieuws gestaan. De burgemeester zou eigenlijk voorlezen, maar die was verhinderd. Toen heb ik gezegd dat ik het wel wilde doen.

Ik vond het wel een beetje eng, omdat ik nog niet heel vloeiend Nederlands spreek. Daarom heb ik veel geoefend en het is toch gelukt. En de kinderen hebben goed geluisterd. Ik heb voor­gelezen omdat ik wil laten zien dat ik vooruit wil komen in Nederland. De inburgeringscursus heb ik bijna afgerond en daarna wil ik een opleiding beginnen om in een kinderopvang te kunnen werken. Ik houd van kinderen.

Dat Wilders roept dat moslims weg moeten uit Nederland, is niet goed. Het is discriminatie. Mijn geloof zit diep vanbinnen. Als ik mijn hoofddoek zou moeten afdoen, zou ik me erg ongelukkig voelen. Die hoort bij mij.

Net zoals het houden van de ramadan binnenkort. Na afloop van de ramadan en een ander feest ga ik naar de moskee in Rotter­dam. Dat is dus maar twee keer per jaar.

Als er op Goeree-Overflakkee een moskee zou zijn, zou ik dat fijn vinden. Dan kan ik daar elke week heen, net zoals de mensen bij mij uit de straat elke zondag naar de kerk gaan. Ik vind dat een mooi gezicht, de vrouwen in een mooie jurk en de mannen keurig in pak.

Ik heb ik Katwijk weleens een kerk vanbinnen bekeken, maar ik heb er geen behoefte aan om een kerkdienst mee te maken. Iedereen heeft zijn eigen geloof.

Ik zou wel bijeenkomsten op het eiland willen organiseren zodat mensen uit allerlei landen bij elkaar kunnen komen. Dan kunnen buitenlanders en eilanders een hapje eten en elkaar ontmoeten. Dat is goed.


„Meeste moslims snel weer weg van Goeree-Overflakkee”

Mijn geboortestad was 68 jaar geleden Sneek, in Friesland. In 1981 zijn we in Stellendam gaan wonen omdat mijn man hier werk had voor het ministerie van Landbouw. Ik heb gewerkt als verpleegkundige bij de jeugdgezondheidszorg in Middelharnis. Daar ontmoette ik buitenlandse vrouwen. Zij worden vanuit asielzoekerscentra in willekeurige dorpen geplaatst, en hebben het de eerste jaren best wel moeilijk. Hun financiële middelen zijn zeer beperkt en de vrouwen weten niet hoe alles werkt in Nederland. Vanuit mijn christelijke achtergrond heb ik meegekregen dat we andere mensen moeten helpen, en daar ben ik in 1997 samen met Geesje Vroegindeweij uit Middelharnis aan begonnen.

We organiseerden avonden om allochtone vrouwen voor te lichten. We noemden het Vrouwen Integratie Goeree-Overflakkee. Mijn vriendin kon onder andere via de kerkelijke gemeenschap in Middelharnis veel dingen organiseren, zoals het geven van taallessen en het verstrekken van kleren en meubelen.

Het was voor ons beiden een enorme verrijking om met vrouwen uit het Midden-Oosten, Afrika en Oost-Europa om te gaan. Na verloop van tijd zijn we hun ook zwemles gaan geven. Vanwege de islamitische achtergrond van de meeste vrouwen mochten daar absoluut geen mannen bij zijn, ook geen zwemleraren. In overleg met het zwembad in Middel­harnis kregen we dat voor elkaar. Twaalf jaar hebben we met veel plezier zwemles kunnen geven.

Inmiddels wonen er niet zo veel buitenlandse vrouwen meer op Goeree-Overflakkee. De meesten trekken naar steden waar land- en geloofsgenoten wonen.

Helaas is er ook sprake van het wegpesten van buitenlanders op Goeree-Overflakkee. Mijns inziens komt dat door de angst voor het verschil in de culturen. Er is angst voor de islam, vooral voor de extremistische uitingen daarvan. Wilders wakkert die angst aan, en dat is fout. Want zoals ik zeg dat God liefde is, zo zeggen de islamitische vrouwen dat Allah liefde is. Ze hebben net zo’n hekel aan die jihadisten als wij.

De meeste mensen die naar Nederland vluchten, hebben heel veel meegemaakt. Het zou fijn zijn als wij als christenen deze mensen met liefde omringen, zodat ze zich hier veilig voelen. Ik heb een Afghaanse familie mee­gemaakt die gevlucht was voor de oorlog, maar hier zo gepest werd dat ze weer in angst leefden.

Christelijke vluchtelingen worden op Goeree beter opgevangen dan moslimgezinnen. Drie kinderen van een Somalische moslim­vrouw moesten voor een test naar de internationale school in Rotterdam. Ze hadden nog geen OV-chipkaart en er was niemand die hen naar Rotterdam bracht. Het is geen wonder dat zo’n gezin het niet lang uithoudt op Goeree, ook in verband met openbaar vervoer.

Vanuit landelijk oogpunt be­keken is het gewoon niet handig dat buitenlandse vluchtelingen in gesloten gemeenschappen hier op Goeree worden geplaatst. Maar áls ze er eenmaal wonen, is het fijn dat de burgers en kerkelijke gemeenten met deze gezinnen meeleven.


Goeree-Overflakkee: 40 inburgeraars

De gemeente Goeree-Overflakkee telt:

- 53 gebouwen met een religieuze functie, uitsluitend kerken.

- Ongeveer veertig inburgeraars uit Somalië, Afghanistan, Irak, Eritrea, Iran, Indonesië, Rusland, en Guinee. Elke gemeente is verplicht een bepaald aantal inburgeraars op te nemen. Daarnaast is er sprake van gezinsherenigingen en gezinsvormingen. De ervaring leert dat gezinnen vaak langer op Goeree-Overflakkee blijven wonen. Alleenstaanden ver­huizen sneller naar grote steden, zoals Rotterdam, Den Haag en Leiden.

- 2587 allochtonen, van wie 852 niet-westerse en 1735 westerse allochtonen. Een allochtoon is een persoon van wie ten minste één ouder in het buitenland is geboren. Een westerse allochtoon is iemand uit Europa (exclusief Turkije), Noord-Amerika, Oceanië, Japan of Indonesië. In het laatste geval gaat het vooral om mensen die in voormalig Nederlands-Indië zijn geboren. Een niet-westerse allochtoon komt uit Afrika, Latijns-Amerika, Azië of Turkije.

De allochtonen op Goeree-Overflakkee wonen hoofd­zakelijk in Sommelsdijk.

Dit is de tweede aflevering in een serie over moslims in de biblebelt. Volgende week zaterdag deel 3.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer