Het overdenken van de dood van Christus doet ons de wereld afsterven, stelde de puritein Jeremiah Burroughs (ca. 1599-1646). Hij was een begenadigd prediker, een Bijbelcommentator, een gereformeerd theoloog, en auteur van meer dan veertig boeken. Burroughs diende als pastor de twee grootste kerken van Londen en nam deel aan de Westminster Assembly (1641-1649). Zijn bekendste boek is de ”Rare Jewel of Christian Contentment”, dat in acht talen is vertaald. In het Nederlands verscheen het onder de titel ”Een kostbaar kleinood. Over de ware tevredenheid”.

Meer dan drie eeuwen heeft Burroughs het zonder biografie moeten doen. Daarin is nu gelukkig verandering gekomen. Ph. L. Simpson heeft een mooie en goed leesbare biografie geschreven en hij geeft ons een uitstekend overzicht van Burroughs’ bewogen leven. Diens afkomst, jeugd, studie en ambtelijke leven komen aan de orde. In afzonderlijke hoofdstukken wordt aandacht geschonken aan zijn preekarbeid en kerkelijke standpunt.

Kerkregering

Wat zijn kerkelijk standpunt aangaat, was Burroughs een kind van zijn geestelijke vader Thomas Hooker. Het was in de tijd van de kerkpolitiek van William Laud dat Burroughs met andere puriteinse predikers naar Holland uitweek. Hij diende van 1639 tot 1641 de Engelse gemeente in Rotterdam.

Na zijn terugkeer naar Engeland in 1641 diende Burroughs in Londen twee grote gemeenten en nam hij deel aan de Westminster Synode. Hij behoorde op deze kerkvergadering tot de ”dissenting brethren”, de andersdenkende of zich afscheidende broeders. Deze broeders hadden geen verschil met de presbyteriaans-synodale richting onder de puriteinen wat betreft de leer, maar wel wat de kerkregering aangaat. De congregationalisten, waartoe Burroughs met onder anderen Owen, Hooker, Goodwin en Bridge behoorde, legden de nadruk op het zelfstandig karakter van elke plaatselijke gemeente.

Zij wezen een nationale kerk van de hand. Naar hun overtuiging kon er alleen onder de oudtestamentische bedeling van een nationale kerk gesproken worden. Ze accepteerden bovenplaatselijke organen als classis en synode, in zoverre de ene gemeente niet over de andere zou heersen. Bovenplaatselijke vergaderingen hadden slechts tot doel de gemeenschappelijke belangen van de gemeente te behartigen: het bewaken van de orde en de vrede in de gemeente en erop toezien dat er geen on-Bijbelse elementen in de eredienst en het gemeenteleven zouden binnensluipen.

Burroughs was een vredelievend mens. Een tijdgenoot schreef: „Als alle episcopalen waren geweest als aartsbisshop James Ussher, alle presbyterianen als Stephan Marschall en alle independenten als Jeremiah Burroughs, dan zouden de breuken van de kerk spoedig geheeld zijn.” De Heere vervulle ons in deze tijd van kerkelijke verdeeldheid met de geest van gematigdheid en godsvrucht zoals Burroughs die bezat!

Zielzorger

Onder de vele geschriften van Burroughs neemt zijn boek ”The Rare Jewel of Christian Contentment” een bijzonder plaats in. We leren hem hierin kennen als een uitnemend zielzorger. Het boek handelt over de christelijke tevredenheid. Een citaat hieruit: „Als we God vrezen, zijn de dingen die we niet hebben van heel weinig belang vergeleken met de dingen die we wel hebben.”

Ik wil niet alleen de biografie maar vooral ook bovengenoemd boek aanbevelen. Wie geestelijk onderwijs zoekt en wil proeven hoe de puriteinen dachten, kan bij Burroughs uitstekend terecht.

Boekgegevens

A Life of Gospel Peace. A Biography of Jeremiah Burroughs, Phillip L. Simpson; uitg. Reformation Heritage Books, Grand Rapids, 2011; ISBN 978 1 60178 122 2; 336 blz.; € 26,99.