Ouderling H. T. Visser van de oud gereformeerde gemeente in Nederland te Hardinxveld-Giessendam geeft elke week catechisatie uit het boekje van ds. L. G. C. Ledeboer. „Ds. Ledeboer gaat eerlijk met jonge kinderen om. Dat vind ik belangrijk.”
De 51-jarige ouderling uit Hardinxveld-Giessendam geeft sinds 2003 in het winterseizoen wekelijks catechisatie. Op maandagavond in zijn woonplaats, aan twee groepen. Op woensdagavond aan drie groepen van de oud gereformeerde gemeente te Werkendam. Voor de kinderen van 8, 9 en 10 jaar gebruikt hij ”Een klein vragenboekje voor kinderen” van ds. Ledeboer. „Het zijn eenvoudige vragen, gegrond op Gods Woord. Bij elke vraag staat een aantal verwijsteksten. De inhoud is dus niet door mensen verzonnen, maar komt rechtstreeks uit de Bijbel.”
Uit alle vragen blijkt volgens ouderling Visser dat ds. Ledeboer het zielenheil van kinderen op het oog heeft. „In antwoord 62 zegt hij dat we niet moeten wachten tot we oud zijn om God te zoeken. Ds. Ledeboer gaat dus eerlijk met jonge kinderen om.”
Elke catechisatieavond behandelt hij vier vragen uit het boekje en overhoort hij de vier van de vorige keer. Ook moeten de kinderen elke week een Bijbeltekst uit het hoofd leren. „Kinderen die moeilijk kunnen leren, mogen het met eigen woorden zeggen. Dat heb ik net zo lief, want daaruit kan ik opmaken of ze de antwoorden begrijpen.”
Visser probeert de vragen niet alleen dogmatisch te verklaren, maar ook een verband te leggen met het leven van alledag. „Dat wordt gewaardeerd door jongeren. Soms komen ze erop terug tijdens het huisbezoek.”
Over het algemeen ervaart de ouderling de catechisatieuurtjes als prettig. „Het opzien bij mij is groot. Het is altijd weer de vraag hoe de jeugd zich gedraagt. Zijn ze rustig? Luisteren ze aandachtig? Maar ik mag zeggen dat we niet te klagen hebben over onze jeugd.”
De vragen 6 en 15 spreken Visser het meeste aan. „Daar gaat het erover dat wij door de zonde onze Schepper niet kennen en dat onze grootste ellende is dat wij onze ellende niet gevoelen. Dat zijn belangrijke zaken om te kennen op weg naar de nimmer eindigende eeuwigheid. Ik wil kinderen daarmee niet bang maken, maar wel eerlijk met hen omgaan.”
Een nadeel aan het boekje vindt hij dat er slechts 97 vragen in staan. „Ik doe ongeveer anderhalf seizoen over het boekje. Er zijn kinderen die drie of vier jaar bij mij in de groep zitten. Die horen de uitleg dan twee of drie keer. Sommigen van hen kennen alle vragen uit hun hoofd.”
Visser vindt het jammer dat het vragenboekje niet zo veel meer wordt gebruikt. „Ik hoor dat voor het eerst. Dat is toch wel een gemis. Het is belangrijk om bij de oude waarheid te blijven en geen eigen inzichten door te geven aan jongeren.”
Hij is niet van plan ooit andere methoden te gebruiken. „Ik weet eerlijk gezegd geen andere boekjes. Ik verdiep me daar ook niet in. Wij gebruiken de vragenboekjes van ds. Ledeboer, ds. Resler en ds. Hellenbroek. Daarin raak ik nooit uitgeleerd. Het verveelt nooit, omdat het naar Gods Woord is.”
Digibron.nl/ledeboer voor artikelen over ds. Ledeboer in Digibron.
