De generale synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken boog zich dinsdag in Nunspeet over de samenwerking met andere kerkverbanden. In de relatie met de Protestantse Kerk werd een belangrijke stap gezet. Christelijke gereformeerde predikanten mochten al voorgaan binnen de Protestantse Kerk, maar nu is er ook een regeling getroffen waarbij kerkenraden predikanten uit de Protestantse Kerk mogen uitnodigen voor de bediening van Woord en sacramenten, de dienst der gebeden en de kerkelijke bevestiging van een huwelijk.

Kerkenraden moeten zich er wel van „vergewissen” dat deze predikanten uit de Protestantse Kerk zich in de uitoefening van hun ambt „verbonden hebben aan de gereformeerde belijdenissen.” Ook moeten gemeente en classis hun goedkeuring geven.

De Christelijke Gereformeerde Kerken hebben al een regeling met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de Hersteld Hervormde Kerk. Predikanten uit deze kerkverbanden mogen voorgaan in de Christelijke Gereformeerde Kerken, en andersom.

Hersteld Hervormde Kerk

Voor het eerst was er dinsdag een afvaardiging van de Hersteld Hervormde Kerk aanwezig op de christelijke gereformeerde synode: ds. D. Heemskerk en ouderling B. J. van der Vlies. Ds. Heemskerk zei in zijn toespraak dat de Hersteld Hervormde Kerk zich geroepen voelt om eenheid te zoeken met kerken die het Schriftgezag hoog willen houden en het gereformeerde belijden onderschrijven. „Dat is een heilige roeping, een roeping van Godswege.”

„Het feit dat u hier bent”, antwoordde synodevoorzitter ds. D. Quant, „heeft wel een treurige achtergrond. Niemand kan blij zijn met de scheuring die plaatshad bij de vorming van de Protestantse Kerk in Nederland in 2004. Wij meten ons geen oordeel aan over de gebeurtenissen van toen, ook omdat we genoeg hebben aan onszelf. Maar we hebben in 2004 gezegd: ook deze broeders willen we ontmoeten. Inmiddels staan er wederzijds predikanten op de kansel, en we hopen dat de plaatselijke samenwerking verder mag groeien.”

Deputaten eenheid gaan nu samen met de commissie interkerkelijke contacten van de Hersteld Hervormde Kerk bespreken of en hoe plaatselijke kerken meer gestimuleerd kunnen worden tot het zoeken naar samenwerking.

Raad van Kerken

De Christelijke Gereformeerde Kerken overwegen hun kandidaat-lidmaatschap van de Raad van Kerken te beëindigen, zo bleek dinsdag. De generale synode van 2010 besloot deputaten toestemming te geven voor drie jaren als kandidaat-lid betrokken te zijn bij de Raad van Kerken, maar die komen nu tot de conclusie dat het „ongewenst” en „niet zinvol” is om lid te blijven. „De formeel juiste grondslag van de Raad van Kerken krijgt een uitwerking die voor ons te weinig in overeenstemming is met de gereformeerde belijdenis”, aldus deputaten.

Het deputaatschap wil samen met de Nederlands Gereformeerde Kerken, de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en zo mogelijk ook met de Hersteld Hervormde Kerk zoeken naar een wijze van contact met de Raad van Kerken die „geen afbreuk doet aan het gereformeerde belijden.”

Ds. P. D. J. Buijs uit Ede zei tijdens de bespreking van het rapport van deputaten eenheid dat de samenstelling van de Raad van Kerken te breed is. „Zo ontstaat er voor de buitenwacht een schijneenheid.”

Adviseur prof. dr. J. W. Maris vindt het „sympathiek” dat deputaten zoeken naar een manier om toch in contact te blijven met de Raad van Kerken. Hij stelde echter voor om een alternatief te zoeken: bijvoorbeeld het Contact Orgaan Gereformeerde Gezindte (COGG).

De synodeleden namen nog geen besluit over het al dan niet beëindigen van het kandidaat-lidmaatschap van de Raad van Kerken. Het onderwerp staat volgende maand weer op de agenda.

Kerkjeugd

Deputaten kerkjeugd en onderwijs werken met de LCJ en CGJO aan een gezamenlijke ”Visie op jongeren”. Daaruit blijkt onder meer dat kerkenraden het „weiden van de lammeren” vaak aan anderen overlaten. „Naar onze gedachte behoren de kerkenraden ook leiding te geven aan pastoraat en toerustingswerk gericht op kinderen en jongeren vanuit en namens de gemeente, bijvoorbeeld via het georganiseerde jeugdwerk. Wat we opmerken is dat ambtsdragers door het vele werk hier vaak niet echt aan toekomen. De aandacht is er vaak pas op het moment dat er problemen zijn en jongeren bij wijze van spreken al met één been buiten de gemeente staan.”

De opstellers van het visiedocument –dat nog niet gereed is– willen dat elke jongere binnen de kerkelijke gemeente bij de kerkenraad ook écht in beeld is; dat er voor elke jongere geestelijke aandacht, toerusting en zorg is. Daarbij moeten ouders worden toegerust „om hun doopbelofte vorm te geven”, bijvoorbeeld door opvoedingsondersteuning.

„Ik heb wel eens gezegd dat er één jongere per dag ons kerkverband verlaat”, zegt LCJ-directeur Kees van Vianen. „Dat is nog steeds zo. Er zijn gemeenten waar 80 procent van de jongeren de kerk verlaat. Willen we onze jongeren wel echt kennen? Er zijn veel oudere mensen in de kerk –ik vind het erg om te zeggen– die een bevroren geloof hebben. Het is kil geworden. Een jongeren zei eens: mag het in de kerk misschien wat meer over God gaan? We praten zo gemakkelijk over andere dingen. Het wonder van genade, daar gaat het om.”