De hervormde emeritus-predikant, die in Stavenisse is geboren en de ramp heeft meegemaakt, was gevraagd tijdens de herdenkingsbijeenkomst, afgelopen vrijdag, een meditatief moment te verzorgen. „Daarin heb ik gezegd dat velen zich na de ramp niet tot God hebben bekeerd. Ik preek nog wel eens in Stavenisse. In mijn jeugd zat de hervormde kerk daar helemaal vol. Als ik er nu kom, zitten er nog 50, 60 kerkgangers. Dat baart mij zorgen.”

De predikant, die in Groot-Ammers woont, benadrukt dat hij zijn toespraak positief is begonnen. „Het thema was: Christus, de Rots van ons behoud. Ik heb gezegd dat ik over niemand oordeel. Ik heb de vraag gesteld of ons leven is geborgen in Christus. Ik heb gewezen op mensen die tijdens de ramp verdronken zijn, maar toch gered waren. Mensen die in de golven omkwamen, maar toch Thuis kwamen. Als dat geen positieve boodschap is. Helaas halen deze uitspraken de media niet.”

Ds. Quist heeft voor zijn gevoel niets opzienbarends gezegd. „Twintig jaar geleden ben ik voorgegaan in een dienst in Stavenisse op 1 februari. Ik heb toen dezelfde boodschap gebracht, in iets andere woorden. Toen werd dat geaccepteerd. Nu vallen mensen erover en voelen ze zich gekwetst. Ik kan me het aan de ene kant voorstellen, aan de andere kant is het een Bijbelse boodschap die ik heb gebracht.”

Zijn toespraak heeft ook positieve reacties opgeleverd, vertelt ds. Quist. „Ik werd vanmorgen gebeld door een vrouw die vertelde wat de Heere in haar leven gedaan heeft na de ramp. Ze was geraakt door de toespraak.”

De predikant is naar zijn zeggen zorgvuldig te werk gegaan. „Ik heb de tekst geciteerd: „Ik heb ze geslagen, maar ze hebben de pijn niet gevoeld.” Ik heb toen gezegd: Man, geen pijn gevoeld? Er zijn wonden die tot op de dag van vandaag gevoeld worden. Daarmee heb ik willen aangeven hoe diep de pijn bij velen nog steeds zit.”

Verbaasd is ds. Quist over de excuses van burgemeester Nuis van de gemeente Tholen. „Eerder zei de burgemeester dat hij geen moeite had met de gang van zaken. Nu komt hij daar op terug en distantieert hij zich van mijn toespraak. Dat begrijp ik echt niet.”

De predikant heeft omgekeerd kritiek op de organisatie van de herdenking, vrijdag in Stavenisse. „Ik was als een van de laatsten uit de kerk en kon de kranslegging maar net meemaken. Na afloop heb ik de burgemeester niet meer gesproken. Dat ging in het verleden wel anders. Daarentegen was de bijdrage van het zangkoor heel positief.”

Ds. Quist heeft geen spijt van zijn uitlatingen. „Toch raakt de commotie mij wel. Ik ben niet onfeilbaar. Achteraf kun je de dingen altijd beter zeggen. Uiteindelijk ben ik aan Eén verantwoording schuldig en dat is de Heere God.”