„Daar komt bij dat de christelijke politieke partijen wat relevantie betreft naar de marge worden geduwd, partijen die onze steun verdienen, ook de kleine. Nog maar enkele jaren geleden maakten een groot CDA en een veel kleinere CU samen met de PvdA deel uit van de regering. Na de dramatische verkiezingsnederlaag in 2010 en na een intern conflict is het CDA nog maar een schaduw van wat het geweest is. Als we de peilingen mogen geloven, zal de partij hier de komende verkiezingen niet van herstellen. Integendeel. Het heeft er alle schijn van dat zij opnieuw zal verliezen en dat de invloed van het christelijke geloof op politiek gebied in Nederland nog meer zal afnemen. De drie christelijke partijen lijken zelfs geen 25 zetels te kunnen behalen, waardoor ze zelfs geen grondwetswijziging kunnen tegenhouden.

Op welke partij men als christen woensdag 12 september ook stemt, men zal het erover eens zijn dat een terugval van het CDA een groot verlies betekent voor Nederland. Want wat men ook van het CDA mag denken, het is een feit dat het een partij is waarvoor niet alleen economie en geld, maar ook waarden en moraal van grote betekenis zijn. Het CDA is bovendien altijd een stabiele middenpartij geweest, die in staat was Nederland door crises heen te loodsen, doordat partijen ter linker- en ter rechterzijde bij haar konden aanhaken. Door deze middenpositie van het CDA bleef het land regeerbaar. Het politieke spectrum werd niet beheerst door uitersten. De partij werd bovendien gekenmerkt door een bestuurdersmentaliteit. Door jarenlange ervaring in het regeren was er veel expertise aanwezig. Zodoende was er gelegenheid voor jongeren om in het kielzog van anderen uit te groeien tot volwaardige politici. Daar komt bij dat de partij altijd haar verantwoordelijkheid voor Europa verstond.

Als de invloed van deze partij gaat verdwijnen, valt deze opgedane ervaring vanuit een christelijke inspiratie in het midden van de politiek weg en daarmee een stabiele op de historie rustende pijler uit ons staatsbestel. Het is daarom vurig te hopen dat het CDA nu of in de toekomst zich zal kunnen herstellen.

Wat een dergelijke partij zowel nationaal als internationaal kan betekenen, zien we voor ogen in ons buurland Duitsland. Wat een zegen voor dit land en voor de stabiliteit van Europa dat het CDU/CSU als middenpartij aan het roer staat en dat de bondskanselier mevrouw Merkel, zonder veel grote woorden en zonder in ideologieën of modernismen te vervallen, nuchter en trouw sturing geeft aan het schip van de staat. Geworteld in de traditie van het christendom, dat na de oorlog werd uitgewerkt door de karaktervaste Adenauer, weet zij koers te houden, zowel in haar eigen land als in Europa. Wereldwijd heeft zij grote invloed, tot in China en Amerika toe. Het kan misschien geen kwaad als het CDA zich door haar zusterpartij laat inspireren en lering trekt uit wat er in Duitsland gebeurt. De christelijke partij is er niet zo in het ongerede geraakt als in Nederland. Ze heeft haar wortels in de christelijke traditie weten te behouden, ondanks moeilijke perioden.

Het weer aanhaken bij die wortels kan het CDA en de andere christelijke partijen alleen maar ten goede komen, zodat ze niet vervallen in populisme en ook niet in mismoedigheid als de uitslag tegenvalt. Die traditie omvat in ons land grote mensen als Willem van Oranje, Groen van Prinsterer, Savornin Lohman en C. Gerretson. Ze gaat uiteindelijk terug op de Bijbel, het boek dat altijd actueel blijft en een bron is van inspiratie en troost in welke omstandigheden dan ook.”