Coletto (1960) werd geboren in een rooms-katholiek gezin in Padua, dicht bij Venetië. Zijn overgang naar het protestantisme ging niet vanzelf, op zoek naar een kerk met een stevige Bijbelse theologie.

Als oudere tiener bracht Coletto enige tijd door in een commune. Uiteindelijk belandde hij bij een evangelische groepering. „Dat was een kleine gemeente, tussen de tien en twintig mensen. Daar ontmoette ik ook Melina, met wie ik ben getrouwd.”

Achteraf beschrijft hij de gemeente als „dualistisch en piëtistisch.” „In Italië is nauwelijks reformatorische invloed. Geestelijk dobbert zo’n gemeente al snel in een vacuüm en zijn de mensen vatbaar voor extreme gedachten.”

De pastor in die gemeente wees hem wel op boeken van Calvijn, Dooyeweerd en Vollenhoven. „Ik kocht een ”Institutie” in het Italiaans. De werken van die twee Nederlandse filosofen kocht ik in het Engels. Ik maakte daarin kennis met de soevereiniteit van God. God is niet alleen geïnteresseerd in kerken en pastors, maar ook in groenteboeren en hun werk. Dat sprak me erg aan.”

Binnen de gemeente van Coletto was dat echter niet vanzelfsprekend. „Men zag theologie als het belangrijkste, want dat ging uit van de Bijbel. De rest hing er maar zo’n beetje bij. De mensen leefden in twee werelden. Volgens mij blokkeerde dat de doorwerking van Bijbelse beginselen op andere terreinen. Van deze filosofen leerde ik dat alle vakken moeten luisteren naar de Bijbel. Dat merk je hier ook. De Bijbel blijft doorlopend spreken.”

Coletto pakt paar oude knipsels uit zijn tas. Al in 1986 en 1994 bezocht hij conferenties over reformatorische wijsbegeerte in Nederland. Na dat laatste bezoek schreef hij voor de mensen uit zijn gemeente een brochure over deze zaken. „Maar men wantrouwde elke filosofie. In onze kleine gemeente raakte wij in de marge.”

Vanaf dat moment gingen de Coletto’s denken over emigratie naar een land met meer ruimte voor calvinistisch denken. In 1996 werd dat Zuid-Afrika, waar Coletto contacten had aan de universiteit in Potchefstroom. Hij begon daar in 1997 zijn studie filosofie en promoveerde in 2006.

Waarom nu zo’n lange reis naar deze conferentie?

„Dat is deel van mijn huidige baan als docent aan de universiteit. Bovendien bewaar ik goede herinneringen aan eerdere conferenties in Nederland. Verder heb ik een hekel aan reizen, dus een vaste bezoeker zal ik nooit worden.”

Levert u hier ook een bijdrage?

„Ik heb een presentatie gegeven over het onderscheid tussen echte en onechte wetenschap. Volgens mij heeft de reformatorische filosofie daar vanuit de scheppingsorde een plausibel antwoord op.”

Dit is het laatste van drie inter­views met bezoekers van de conferentie over reformatorische wijsbegeerte in Amsterdam.