Kerk in Nood: Christenvervolging steeds heviger
AMSTERDAM – Het geweld tegen christenen wereldwijd, maar met name in het Midden-Oosten, is nog nooit zo hevig geweest als nu.
Dat blijkt uit het jaarlijkse rapport over christenvervolging van de rooms-katholieke hulporganisatie Kerk in Nood. In het rapport, dat vanmorgen in Amsterdam werd gepresenteerd, beschrijft Kerk in Nood de situatie van christenen in 33 landen over 2010.
Een van de landen waar christenen volgens de organisatie meer lijden dan ooit tevoren is Irak. Op 31 oktober 2010 kwamen bij een aanslag op een Syrisch-katholieke kerk in de Iraakse hoofdstad Bagdad 58 personen om het leven en raakten meer dan 70 mensen gewond. Ook in landen als Egypte, Libanon, Pakistan en Turkije neemt het geweld tegen christenen toe.
Als belangrijkste oorzaak voor het groeiende geweld tegen christenen noemt Kerk in Nood de toename van islamitisch extremisme, met name afkomstig van bewegingen uit Saudi-Arabië. „Moslims lijken in vergelijking met vroeger opener te zijn over hun minachting voor het christendom.”
De voortdurende dreiging van geweld heeft de afgelopen 150 jaar geleid tot een exodus van christenen vanuit veel delen van het Midden-Oosten, stelt de hulporganisatie.
Irak is daarvan het meest sprekende voorbeeld. In 1987 woonden er nog 1,4 miljoen christenen in het land. In 2003 waren dat er 800.000. Begin 2011 stond de teller op 500.000. Volgens rooms-katholieke geestelijken in Irak zou het werkelijke aantal op minder dan 150.000 liggen.
In niet-islamitische landen zijn tekenen zichtbaar van toenemende radicalisering van religieuze groeperingen en een groeiende antipathie tegen het christendom. Het geweld in 2007 tegen christenen in de Indiase deelstaat Orissa is hiervan een sprekend voorbeeld, aldus Kerk in Nood. „De aanval was een daad van vaderlandsliefde.”
In Noord-Korea en China is het door politiek ingegeven geweld tegen christenen nog altijd groot, hoewel de situatie in China iets lijkt te verbeteren.
Het christendom, met name in het Midden-Oosten, wordt bedreigd als nooit tevoren en kan zelfs verdwijnen, concludeert Kerk in Nood. Actie is daarom dringend nodig, op alle niveaus. „Zwijgen en toekijken zijn onvergeeflijk.”