Een bedrag van vijf euro voor een bezoek aan de huisarts, het eigen risico in de zorgverzekering vervijfvoudigen en stevig snijden in de langdurige zorg, bijvoorbeeld door hulpbehoevenden de eerste anderhalf uur van hun persoonlijke verzorging zelf te laten betalen of te organiseren. Een greep uit de voorstellen die ambtenaren doen om de kosten voor de gezondheidszorg in te dammen.

Post, emeritus hoogleraar sociale geneeskunde, schrikt van de voorstellen. Hij vindt dat de ambtenaren te eenzijdig naar de zorg keken, namelijk alleen vanuit de financiën. Volgens de hoogleraar verdient de zorg een andere benadering. „Anders korten op de gezondheidszorg is wenselijk en mogelijk.”

De gezondheidzorg is vol-gens Post geen markt waar ieder naar believen in kan winkelen en waar wie meer wil uitgeven ook meer krijgt. „De zorg gaat uit van het feitdat ziekte iets is wat je over-komt en dat je daar in de meeste gevallen weinig of geen invloed op uit kunt oefenen. Verder vraagt zorg om solidariteit tussen mensen en om barmhartigheid van verzorgenden – twee oerchristelijke principes.”

Maar u wilt de gezondheidszorg toch niet uitzonderen van bezuinigingsrondes?

„Nee, maar eerst moet er een eind komen aan de eendimensionale gerichtheid op het geld. Ik bepleit een derde weg – dat is ook de titel van mijn laatste boek over de gezondheidszorg. Ik wil niet dat de overheid de gehele gezondheidszorg reguleert, maar ik ben ook tegen volledige marktwerking in de zorg. Ik bepleit een derde weg die uitgaat van kwaliteit, van visie op de zorg, van soliditeit.”

Maar levert dat ook geld op?

„Er zijn best andere manieren voor financiering van de zorg denkbaar die veel geld opleveren. Ik denk bijvoorbeeld aan het inkomensafhankelijk maken van de zorgpremies. Waarom moeten mensen met de hoogste inkomens nu ‘slechts’ een vast bedrag van zo’n 1000 euro per jaar betalen voor hun zorgverzekering? De sterkste schouders mogen toch best de zwaarste lasten dragen?”

Verder is er volgens Post geld te halen door een doelmatiger organisatie van de ziekenhuiszorg. „In Haarlem en Rotterdam hebben ze ervaring met een concept om de patiënten meer zorg te geven en wat blijkt? Dan zijn ze sneller beter.”

De emeritus hoogleraar zou het ook wenselijk vinden dat medisch specialisten die ettelijke tonnen per jaar verdienen, in dienst komen van ziekenhuizen en maximaal net zo veel verdienen als de minister-president, ongeveer 140.000 euro. „Heeft een medisch specialist dan meer verantwoordelijkheid te dragen dan een premier? Ik dacht het niet.”

Wat Post betreft mogen de eigen bijdragen ook best omhoog, maar dan wel inko-mensafhankelijk. „775 euro is voor een miljonair veel minder dan voor een uitkeringsgerechtigde. In ons land is de gemiddelde bijdrage aande zorgkosten door middelvan eigen bijdragen 6 procent, in andere Europese lan-den is dat 10 procent en in dezuidelijke EU-lidstaten zelfs 20 procent. Als we de eigen bijdrage eens stellen op 1 procent van het bruto inkomen, dan komen landelijk gezien de eigen bijdragen uit op 12 procent van de zorgkosten.”

De slotconclusie van Post, zelf kritisch CDA-lid, is nietmis te verstaan: „Deze plannen zijn opgesteld door mensen die echt geen verstand van de gezondheidszorg hebben.”