„Het is verheugend dat we eindelijk met de restauratie kunnen beginnen”, zegt Jacques de Hond. „De Joodse begraafplaats in Middelburg is een van de oudste in Nederland. Wij willen die behouden voor komende generaties.”
In de loop van de tijd zijn veel grafzerken gebroken of op een andere manier kapotgegaan. Volgens de voorzitter is de opknapbeurt te vergelijken met het herstellen van een oud monument. „Je kunt er niet zomaar even de hogedrukspuit op zetten. Het werk moet heel precies gedaan worden, anders maak je veel kapot.” Na de restauratie kunnen de zerken weer honderd jaar mee.
De Joodse begraafplaats in Middelburg is een van de oudste dodenakkers van Nederland. In 1705 werd hij in gebruik genomen. Doordat de begraafplaats in het midden van de 18e eeuw werd opgehoogd, zijn de oudste graven niet meer te zien. Hoogduitse Joden, of Asjkenaziem, kwamen aan het begin van de 18e eeuw naar Nederland. De Joodse gemeenschap in Middelburg groeide daardoor flink. Zij stichtte een synagoge en de begraafplaats waar Joden volgens oude tradities begraven werden.
De Joodse manier van begraven is uniek, vertelt De Hond. „Iedereen wordt op dezelfde manier begraven: heel eenvoudig. Of je nu in een kartonnen doos hebt geleefd of een multimiljonair bent geweest. Joden hechten wel belang aan status, maar ieder mens is hetzelfde voor de Eeuwige. Je bent een split second op aarde en dus gaat het niet om wat je hier vergaart, maar om wie je bent.”
De kleine Joodse gemeenschap in Middelburg is blij met de restauratie. Volgens De Hond kan de gemeenschap de restauratie niet zelf betalen, maar door het doen van vrijwilligerswerk wel een deel van de kosten besparen. Natuurlijk is het een daad van liefde, maar ook een van plicht. „Als de Joodse gemeenschap je vraagt, dan doe je dat gewoon.”
