Enkele tientallen activisten die zich met geweld verzetten tegen de ontruiming, zitten achter de tralies. De bewoners zitten in tijdelijke of permanente woningen, in hotelkamers of tenten.

Yitzhak Meron van het Wettelijk Forum voor het Land Israël, dat de juridische belangen van de kolonisten vertegenwoordigt, is allesbehalve tevreden. Volgens hem was er geen sprake van communicatie tussen de premier en de kolonisten. De regering gedroeg zich volgens hem ten opzichte van hen op een „trotse, agressieve manier.”

Volgens Meron blijkt uit studies dat om de posttraumatische stress te verminderen het nodig is dat de gemeenschappen blijven bestaan. Maar de regering wilde via het compensatiebureau van Yonatan Bassi wel met kleine groepen of individuen praten, maar niet met zijn overkoepelende organisatie die de belangen van de gemeenschappen vertegenwoordigt.

Het gevolg is dat de meeste kolonisten toen ze hun huizen uit moesten, hun vertrek nog niet met de regering hadden geregeld. De regering liet de bussen met de evacués naar de hotels rijden. De kans bestaat dat ze van het ene hotel naar het andere moeten, omdat de hotelkamers geboekt zijn door toeristen. Met name voor de joodse feestdagen in oktober zijn veel kamers al vol.

Ook over de schadeloosstelling is Meron ontevreden. Velen kregen minder dan 50 procent van de waarde van hun goederen aangeboden, aldus de advocaat. Ook het tijdschema van de regering deugde niet. Een halfjaar nadat Israël de definitieve beslissing nam zich terug te trekken, moesten de bewoners hun huizen al verlaten.

„Meer dan 90 procent weet vandaag nog niet waar ze naartoe moeten”, aldus Meron. Volgens hem is slechts voor 100 van de ongeveer 1700 gezinnen permanente huisvesting geregeld. Voor de 400 boeren en tuinders is er volgens hem nog maar in vijf gevallen grond gevonden ten behoeve van de herstart van het bedrijf. Land is beschikbaar in niet-religieuze gemeenschappen, maar de ontheemde bewoners willen in religieuze gemeenschappen blijven.

Minister Tsipi Livni zei op de Israëlische televisie dat de leiders van de nederzettingen weigerden de realiteit van de ontruiming te aanvaarden om politieke redenen. De bewoners van de nederzettingen werden uiteindelijk de dupe van deze misvatting. Het kantoor van premier Sharon gaf een verklaring uit waarin stond dat het doel van alle ministeries is de kolonisten zo snel mogelijk in hun nieuwe gemeenschappen te vestigen.

Commentator Nehemia Strasler wees in het Israëlische dagblad Ha’aretz de klaagzang van de kolonisten van de hand. „Ze vergeten dat sinds februari 2005, toen de Knesset de evacuatiecompensatiewet aannam, het hoofd van het ontruimingsbestuur en de directeur-generaal van het kantoor van de premier achter hen aanrenden om te komen praten, en dat weigerden ze.”

De gemiddelde compensatie voor een gezin bedraagt volgens Strasler 450.000 dollar. „Het idee was dat zij het geld zouden nemen, een toekomst zouden opbouwen en geen klachten zouden hebben. Maar de kolonisten wisten dat zij steeds meer uit Sharon konden persen. Daarom vonden ze het idee van een gemeenschap uit. Ze wilden nu als groep verhuizen, zodat de staat een nieuwe gemeenschap voor hen bouwt. Ze willen compensatie, ze willen huur en ze willen verder dat de staat alles voor hen doet.”

De commentator spreekt van een ten hemel schreiende schande en een verspilling van openbare fondsen in verband met het voorstel van de directeur-generaal van het kantoor van de premier, Ilan Cohen, om het dorp Neve Dekalim volledig na te bouwen in Ashkelon, terwijl alles gereed is voor de bouw van huizen en er scholen en wegen en infrastructuur aanwezig zijn. „Toch is het nog niet genoeg voor de heren van het land.”

De verwachting is dat het nog even zal duren voordat de kolonisten permanente nieuwe huizen hebben. Sharon heeft zich met de ontruiming bij de rechts-radicalen impopulair gemaakt. De rechterflank van zijn Likud-partij zal hem willen vervangen door een andere leider, mogelijk Benyamin Netanyahu. Een opiniepeiling toonde aan dat Netanyahu meer steun geniet in de Likud dan Sharon, maar een ander onderzoek wees op het tegendeel. Politieke waarnemers achten het mogelijk dat Israël eind dit jaar of begin volgend jaar vervroegde verkiezingen zal houden.

Sharon zal nu naar verwachting een beweging naar rechts maken. Israël zal onder zijn bewind geen verdere stappen zetten voordat de Palestijnse Autoriteit de Palestijnse terreurorganisaties ontmantelt. Hij zal ook de uitbreiding van nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever ten oosten van Jeruzalem stimuleren.

Met de ontmanteling van de nederzettingen is ook de strijd tussen de staat en de rechts-radicale tegenstanders van de terugtrekking beslecht. Dezen wilden met een geweldloze strijd de uitvoering van de ontruiming onmogelijk maken. De opponenten van de terugtrekking konden hun bedreigingen niet waar maken en van hun doemdenken kwam niets uit. Er kwam geen burgeroorlog, er was geen sprake van muiterij in het leger en ze waren niet in staat de wegen af te zetten in Israël. De instellingen van de democratische staat bleken sterker dan ze hadden gedacht.