Dat schrijft de bewindsman mede namens staatssecretaris Ross van Volksgezondheid in antwoord op vragen van SGP en PvdA. Het Gronings protocol beschrijft nauwkeurig onder welke voorwaarden een arts het leven van een ernstig zieke en gehandicapte baby mag beëindigen zonder het risico te lopen op strafrechtelijke vervolging.

Volgens het protocol moet er dan sprake zijn van ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Ook moet een tweede arts geraadpleegd worden. Daarnaast is toestemming van de ouders noodzakelijk en dient het leven beëindigd te worden met de juiste medicamenten.

Naar schatting worden in Nederland jaarlijks zo’n vijftien ernstig gehandicapte pasgeborenen gedood. Van slechts drie van hen wordt de levensbeëindiging officieel gemeld. Er is politiek Den Haag veel aan gelegen het meldingspercentage omhoog te krijgen. Dat is tot nu toe niet gelukt, zoals het ook nog steeds niet gelukt is het meldingspercentage van de ’gewone’ euthanasiegevallen op te krikken.

Formeel is levensbeëindiging bij pasgeborenen en wilsonbekwamen in het geheel niet toegestaan. De euthanasiewet biedt daar geen ruimte voor. Donner, die meent dat het Gronings protocol bijdraagt aan „een weloverwogen en zorgvuldige uitvoering van levensbeëindiging bij pasgeborenen die uitzichtloos en ondraaglijk lijden”, is niet bang dat de hierin opgenomen zorgvuldigheidseisen de weg vrijmaken voor het al te gemakkelijk doden van zieke baby’s. Hij is ook niet van plan de euthanasiewet op dit punt uit te breiden.

Met dit laatste is SGP-kamerlid Van der Vlies het eens, maar voor het overige vindt hij de antwoorden van minister Donner „veel te terughoudend.” In tegenstelling tot de bewindsman is hij wel degelijk bang dat, mede door het Gronings protocol, de praktijk van het doden van ernstig gehandicapte baby’s geleidelijk aan verruimd zal worden. „De bewindsman moet dit niet op zijn beloop laten. Ik had gehoopt op een veel krachtiger stellingname. Dat hij klip en klaar gezegd zou hebben: Dit willen we niet, die kant moeten we niet op.”

Het kabinet komt binnenkort met een formeel standpunt over de beëindiging van het leven van ernstig zieke baby’s. In het antwoord op de kamervragen van SGP en PvdA doet minister Donner verder geen uitspraken over de medische aspecten van het Gronings protocol, dat overigens vorige maand door de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde is overgenomen. Wel stelt hij dat de door kinderartsen zelf opgestelde richtlijn leidt tot handzame informatie, die het openbaar ministerie nodig heeft.

Overigens bepaalt het college van procureurs-generaal uiteindelijk of er tot vervolging moet worden overgegaan. Het afgelopen jaar en het jaar daarvoor is dat vier keer gebeurd. In geen van de gevallen leidde dit tot een strafzaak.