Sinds Trump in het Witte Huis de scepter zwaait, lijkt niets meer vanzelfsprekend. De waarheid staat bij hem niet hoog in het vaandel; de Oekraïense president Zelensky kan hij zomaar wegzetten als dictator. Internationale deals sluiten als een zakenman lijkt voor hem belangrijker dan het nastreven van recht en gerechtigheid.

Trumps leiderschapsstijl vertoont meer kenmerken van die van een autocratische opportunist dan van een waardige wereldleider. Daarbij zaagt hij aan de poten van oude bondgenootschappen zoals de NAVO en krabt Europa zich twijfelachtig achter de oren of het nog aankan op zijn traditionele vriend.

Wat betekenen de ontwikkelingen voor de veiligheid in Europa en in Nederland, vraagt de gemiddelde nieuwsvolger zich af. Wat betekent de houding van Trump richting Poetin voor de wereldorde en -vrede en welke rol speelt de Chinese president Xi Jinping daarin? Feit is dat oude zekerheden wankelen en dat traditionele verhoudingen op de helling staan.

Christenen vinden hun houvast in de belijdenis dat God overal boven staat. Hij regeert als de Koning van de koningen; Hij is geweldiger dan het bruisen van grote wateren, zegt Psalm 93; het hart van de koningen is in de hand van de Heere als waterbeken, schrijft Salomo. De Heere is de Almachtige; Hem loopt niets uit de hand.

Maar de Bijbel zegt meer over wankelende geopolitieke zekerheden. Dat wereldrijken opgaan, blinken en verzinken is voor de Bijbellezer geen nieuws. De droom van koning Nebukadnezar over het beeld dat wordt verpulverd door de rollende steen geeft ons nog een ander perspectief: dat wereldrijken worden weggevaagd door het Koninkrijk van God, dat uiteindelijk de hele aarde beslaat. Die aardse rijken blijken kaf en worden vermalen, terwijl het Rijk van Christus geen einde heeft. Dat is het perspectief van een christen als de panelen schuiven.

Dat Koninkrijk is niet van deze wereld, zegt Jezus als Hij als aangeklaagde Koning tegenover de wereldse machthebber Pilatus staat. We moeten dus niet met aardse gedachten over de macht van dit Koninkrijk en deze Koning denken. De troost van de almacht van de Koning zit hem niet in het feit dat Hij de overtreffende trap is van Trump of Poetin of zelfs van de meest voorbeeldige wereldleider die we kunnen bedenken.

De Koning van dit Koninkrijk is namelijk niet alleen een Heere der heren, niet alleen de Leeuw uit de stam van Juda Die overwonnen heeft, maar ook het Lam Dat geslacht is, de lijdende Knecht. De kerkvader Augustinus hield een paaspreek over deze Leeuw Die ook Lam is. Hij schetst de leiderschapsstijl van deze Koning en het perspectief van Zijn Koninkrijk: „Hoe is Hij dan Lam en Leeuw? Zachtmoedig en sterk, lieflijk en vreeswekkend, onschuldig en machtig, zonder een woord van protest onderging Hij Zijn oordeel maar met stemverheffing zal Hij oordelen. Heere van allen en dienaar van zeer velen; dat is het Lam dat wegneemt de zonden van de wereld. Dat is de Leeuw Die het rijk van de wereld heeft overwonnen.”

„Hoe is Hij dan Lam en Leeuw? Zachtmoedig en sterk, lieflijk en vreeswekkend, onschuldig en machtig”

Dat Lam „is waardig te ontvangen de kracht, en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlijkheid, en dankzegging”, meer dan welke wereldleider dan ook.