OpinieCommentaar
Iemand met beperking kan een prima werknemer zijn
Miljoenen Nederlanders kampen met een chronische kwaal. Bedrijven zitten om personeel te springen, maar durven het vaak toch niet aan om een chronisch zieke werknemer aan te nemen. En dat is jammer, want een beperking wil niet zeggen dat een persoon dus niet aan het arbeidsproces zou kunnen deelnemen.
Hoofdredactie

Onderzoeksbureau TNO becijferde niet alleen dat Nederland 10,4 miljoen chronisch zieke mensen kent, maar ook dat hun aantal door verbeterde behandelingen en daardoor stijgende levensverwachtingen ieder jaar toeneemt. Het gaat bij deze chronisch zieken zowel om lichamelijke als psychische klachten. Voorbeelden zijn hart- en vaatziekten, diabetes, kanker, de longziekte COPD, depressie en angststoornissen.
Bedrijven en instellingen zijn vaak bang om mensen met deze klachten in dienst te nemen. Werkgevers vrezen dat medewerkers met een chronische ziekte makkelijk en snel uitvallen, wat tot hoge kosten kan leiden voor een bedrijf. Het is zeer terecht dat Jan Schreuders, coördinator arbeidsvoorwaardenbeleid bij de Reformatorisch Maatschappelijke Unie (RMU), in het RD van woensdag hier de vinger bij legde. Hij noemt het bizar dat zo veel mensen die willen werken geen kans krijgen, ook al is er in tal van sectoren een groot tekort aan personeel. Honderdduizenden mensen met een beperking die nu aan de zijlijn staan, zouden zo aan de slag kunnen, meent hij.
Nogmaals: hij heeft gelijk, maar er zijn ook wel enkele kanttekeningen te plaatsen. Zeker voor een klein bedrijf kan het aannemen van iemand met een beperking een te groot risico zijn. Een ondernemer die besluit uit te breiden tot één of twee werknemers kan dat risico vaak niet dragen. Hoewel ook in dit soort gevallen iemand met een beperking bijvoorbeeld in deeltijd soms toch veel voor zo’n bedrijf kan betekenen.
Schreuders noemt ook een christelijk motief waardoor werkgevers veel meer gebruik zouden moeten maken van mensen met een chronische ziekte. We moeten omzien naar elkaar en we hebben als christenen ook de plicht juist hen bij de hand te nemen die anders aan de zijlijn blijven staan.
Hier worden Bijbelse aandachtspunten genoemd. Al moet er niet in wetticisme vervallen worden. Als een bedrijf door welke omstandigheden dan ook geen werknemers met een beperking in dienst kan nemen, wil dat zeker niet altijd zeggen dat het dus geen goede, christelijke werkgever is.
Blijft staan dat met wat geven en nemen van werkgever en –beperkte– werknemer de situatie voor heel veel verbetering vatbaar is. Waardoor bedrijven hun winst kunnen doen met een niet zelden zeer loyale werknemer, terwijl die werknemer energie kan ontlenen aan het weer deelnemen aan het arbeidsproces. Wat soms ook nog zijn of haar –psychische– klachten fors kan doen verminderen.