Hoe evenwichtig is de Nederlandse euthanasiepraktijk, in het bijzonder als euthanasie wordt toegepast bij psychiatrische patiënten? Oud-NSC-Kamerlid Rosanne Hertzberger was daar niet helemaal gerust op. In een in oktober ingediende initiatiefnota, die het nieuwe NSC-Kamerlid Ria de Korte na Hertzbergers vertrek uit de Tweede Kamer onder haar hoede heeft, deed de partij diverse voorstellen om te komen tot een zorgvuldiger praktijk.

Voordat artsen mogen kiezen voor euthanasie, dienen ze onder andere vast te stellen dat het lijden uitzichtloos is. Ze bepalen dat volgens Hertzberger vooral door na te gaan of er ten tijde van het euthanasieverzoek nog reële behandelopties voorhanden zijn. Haar pleidooi is om daar indien mogelijk ook onderzoeksgegevens bij te betrekken die iets kunnen zeggen over herstel op langere termijn. Voor zo’n onderzoek zou het kabinet opdracht kunnen geven, opperde zij.

Een ander voorstel ging over het aan het werk zetten van een commissie van wijzen. Die zou moeten bezien of de richtlijnen die psychiaters volgen om een inschatting te kunnen maken van de uitzichtloosheid moeten worden aangevuld. Een dergelijke commissie zou in haar ogen ook moeten adviseren hoe te voorkomen dat euthanasie in de psychiatrie het specialisme dreigt te worden van een activistische voorhoede.

Ook drong ze aan op een onderzoek naar de staat van de ggz en de invloed daarvan op euthanasieverzoeken.

VVD-staatssecretaris Vincent Karremans vindt een grondig onderzoek laten uitvoeren naar de uitzichtloosheid van psychiatrisch lijden echter niet op zijn weg liggen, schreef hij maandag. Voor scheefgroei als gevolg van het feit dat euthanasie een specialisme van een kleine groep lijkt te worden, is hij ook niet beducht. Of er onderzoek moet komen naar een mogelijk verband tussen het stijgend aantal euthanasiemeldingen en de ggz, wil Karremans pas bezien nadat diverse studies die al lopen, zijn afgerond.

NSC-Kamerlid Ria de Korte laat weten teleurgesteld te zijn. „De staatssecretaris laat veel aan het veld over, zoals het vaststellen wat uitzichtloosheid is en wat daarbij de rol is van de betrokken artsen. Onze voorkeur blijft uitgaan naar een onafhankelijke commissie die de problematiek van meerdere kanten bekijkt.”

NSC ziet het ook als een gemis dat de bewindsman geen aandrang voelt om te laten onderzoeken of de staat van de ggz van invloed is op de stijging van het aantal euthanasieverzoeken bij 30-minners in de psychiatrie.