De stichting reageerde donderdag op het initiatief van zo’n 25 predikanten die een brief naar het moderamen van de generale synode van de CGK willen sturen. Onder die brief, die de synode vraagt geen stappen te zetten richting ontvlechting van het kerkverband, proberen zij de komende weken zo veel mogelijk handtekeningen van kerkenraden te verzamelen.

Met deze actie gooien de initiatiefnemers „nog meer olie op het vuur van een huis dat al in brand staat”, vindt CGBeraad. Een handtekeningenactie „bevordert partijvorming in de kerken en ondermijnt het gezag van kerkelijke vergaderingen”, meent de stichting.

„Juist in tijden van crisis is het zaak de rust te bewaren”, schrijft CGBeraad. „Bij voortduur bidden we dan ook het moderamen de nodige wijsheid toe.”

Afdelingen

Het CGBeraad schrijft in een andere bijdrage op zijn website dat er in de huidige situatie „iets moet gebeuren om afstand in te bouwen” en tegelijk de gezamenlijke verantwoordelijkheden rond bijvoorbeeld de Theologische Universiteit Apeldoorn en de emeritikas „niet zomaar te laten vallen. Als er niets gebeurt, wordt de kans op een ongecontroleerde breuk al groter. Wellicht is er nog een (tijdelijke) mogelijkheid waarin het kerkverband niet breekt, maar heringedeeld wordt. Met een herordening van het kerkverband zou er in ieder geval afstand kunnen komen om samen te doen wat kan en wat moet zelfstandig.”

In een podcastvan het Nederlands Dagblad (ND) doet ds. A.A. Egas, voorzitter van CGBeraad, een vergelijkbaar voorstel. Hij pleit ervoor de Christelijke Gereformeerde Kerken op te delen in een ”CGK-A” en een ”CGK-B”, waarbij het ene deel niet verantwoordelijk is voor wat er in het andere deel gebeurt. De „progressieve” ds. H.C. Mijnders ziet opsplitsing van het kerkverband in twee secties weliswaar als een nederlaag, aldus het ND, maar „alles beter dan een kerkscheuring”.

Het voorstel doet denken aan het vorige week ingetrokken planvan ds. W.E. Klaver, ds. G.J. Post en ouderling J. Mauritz, die ervoor pleitten om in de CGK twee „onderscheiden afdelingen” te creëren. In dit model „zijn kerken in de ene afdeling (te weten: gemeenten die de synodebesluiten inzake vrouw en ambt volgen, red.) niet verantwoordelijk voor het afwijken van synodebesluiten door kerken in de andere afdeling”.