Volgens de unie droegen de hoge waterstanden in de winter en het voorjaar in grote mate bij aan de toename van gevangen muskus- en beverratten. Vooral vanuit Duitsland stroomden meer knaagdieren binnen, die door het hoge water hun holen niet meer konden bereiken en vervolgens stroomafwaarts in Nederland vaste grond zochten. De waterschappen vingen de meeste dieren dan ook in het grensgebied, zegt de UvW.

Muskus- en beverratten worden opgespoord, omdat ze schade aan dijken en waterwegen kunnen veroorzaken door holen en gangenstelsels te graven. Daardoor kunnen dijken en kades verzakken en in het ergste geval doorbreken. Ook zijn de knaagdieren invasieve soorten die van nature niet in Nederland voorkomen en een bedreiging vormen voor de biodiversiteit, stelt de Unie van Waterschappen.

De beverrat komt in Nederland bijna niet meer voor. Bijna alle vangsten (ruim 95 procent) worden volgens de unie nu langs de grens met Duitsland gedaan. De waterschappen willen dat muskusrat in 2034 ook zo goed als verdwenen is uit Nederland. Dat is volgens de unie het geval als er in het binnenland minder dan vijfhonderd muskusratten per jaar worden gevangen.

„Europese afspraken over professionele bestrijding van muskus- en beverratten komen helaas nog onvoldoende van de grond”, zegt UwV-bestuurder Vincent Lokin over de bestrijding van de knaagdieren. „De instroom vanuit het buitenland door het hoge water laat zien dat dit voor Nederland wel belangrijk is. De waterschappen willen zowel landelijk als regionaal inzetten op intensievere grensoverschrijdende samenwerking.”