Een lezersoproep levert herinneringen op aan „(overwegend) mooie, indrukwekkende lezingen”. En aan de psalmzangavonden: „Prachtig, al die jonge stemmen.”

Er ontstonden blijvende vriendschappen en uit de ontmoetingen kwamen ook huwelijken voort. Bezoekers zochten elkaar ook buiten de SRB-avonden op, in ontspannende activiteiten. Een deel ervan werd georganiseerd door de Kom Ook Groep, die in maart 1991 van start was gegaan.

De organisatie van bezinningsavonden bleek een stimulans tot vrijwilligerswerk: een groot aantal jongvolwassenen zette zich in als commissielid of medewerker. Niet dat het altijd koekoek eenzang was: „Waar ik weleens moeite mee had, was dat –meestal– de hervormde dominees soms kritiek of een scherpe opmerking kregen vanuit de meer rechtse hoek over wat hij had gezegd, zonder dat het een inhoudelijke vraag was.”

Propvol

„De combinatie van het serieuze en de ontmoeting was altijd fijn”, schrijft Wilma Jansen-Seppenwoolde, die samen met vier vriendinnen de avonden in Amersfoort bezocht. „We kwamen uit Rijssen, Woudenberg en Loosdrecht. We maakten geen onderscheid in sprekers of onderwerpen; als we konden, gingen we. En dat een heel aantal jaren. We herinneren ons de gezelligheid in een propvolle aula. De fijne sfeer, de leuke ontmoetingen. Ook maakten we nieuwe vrienden.”

„Licht geïrriteerd keek de dominee me aan…” - Abco Fierloos, bezoeker SRB Goes

De vriendinnen hebben het nog regelmatig over de avonden in Amersfoort. „Dierbare herinneringen!”

Blauw pak

„Ik herinner me de SRB-avonden van destijds als gezellig, druk en afwisselend qua sprekers”, schrijft Abco Fierloos. „Bij het woord afwisselend heb ik een anekdote: beschermd opgevoed in Zeeland met een hoog percentage mensen om mij heen uit de rechterflank van onze gezindte, had ik (beetje naïef, dat wel) redelijk vast voor ogen hoe dominees gekleed gingen. Zwart dus, inclusief een zwarte stropdas. Op een van de eerste SRB-avonden in Goes die ik bezocht (ik was laat, gehaast, en er zou een voor mij onbekende dominee spreken) sprak ik even een man in een blauw pak en een gekleurde stropdas. Ik zei: „Het is al een paar minuten over de aanvangstijd, de dominee is waarschijnlijk laat.” Licht geïrriteerd keek hij me aan en sprak: „Dat ben ik...!””

Indruk

„Soms waren het ietwat saaie avonden, maar ik geloof dat deze avonden ons ook veel onderwijs hebben gegeven”, zegt Wilma Broekhoff uit ’s-Gravenpolder, bezoekster in Goes. „Als er geen vragen waren, ging de spreker na de pauze gewoon verder met zijn lezing.”

Marc Boer uit Opheusden ging in de jaren 1993-1997 met zus, vrienden en vriendinnen naar Rotterdam en Amersfoort. „Ik heb er mijn vrouw leren kennen.”

„We keken er echt naar uit: om de veertien dagen naar de Guido” - Sandra Moree-Slooter, bezoekster SRB Rotterdam

Van sommige avonden herinnert hij zich letterlijk „wat er gesproken werd, wat er gezongen werd, hoe ik onder de indruk was. Daar is misschien wel een boek over te schrijven. Om nooit meer te vergeten.”

Lange rokken

Bij Sandra Moree-Slooter uit Goudswaard riep de foto bij de lezersoproep veel herinneringen op. „Zo herkenbaar! De mooie, lange haren en de nette, lange rokken van de meiden en de nette kleding van de jongens. Die mode, om naar terug te verlangen!”

Lees ook

Duizenden jongeren kwamen naar avonden van de SRB. Nu maken ze een doorstart

„Tussen 1991 en 2001 ongeveer”, bezocht ze de SRB-avonden. „Wat was het een fijne tijd! We keken er echt naar uit: om de veertien dagen naar de Guido in Rotterdam, ongeacht welke spreker. Verschillende keren maakten wij ook de reis naar Goes of zelfs Amersfoort. Alles was goed georganiseerd.”

De contacten die ontstonden, het na afloop zingen bij het orgel, „met een soort heimwee denk ik aan die tijd terug. Er kwamen steeds meer jongelui bij. Het voorzag duidelijk in een behoefte. Ook was het een geoorloofd uitje op de zaterdagavond.

Gods Woord ging elke SRB-avond open en er werd met en voor ons gebeden. Dan is de grote vraag: wat heeft het Woord nagelaten? Het besef dat de Heere ook eens zal terugkomen op al die avonden. We zaten daar niet vrijblijvend.

Ik heb verschillende bandjes bewaard van onderwerpen die me bijzonder aangesproken hebben. Veel herinneringen aan een mooie tijd!”