Moeten we het winterwerk niet verschuiven naar de zomer?
Is het al bedtijd? Mijn huisgenoten kijken me wat vreemd aan als ik deze vraag stel. We hebben net gegeten. Dus nee, het is bepaald nog geen tijd om naar boven te gaan. Maar waarom voel ik dan toch de behoefte me terug te trekken als het donker wordt?
_Mariska Dijkstra-Wolters schrijft over het dagelijks leven.
En meer. Soms met een knipoog. _
Het is deze weken echt raak: er staan diverse verjaardagen op de planning, een housewarming, een ouderavond van de club, en nog vele andere activiteiten in de kerk die ik zou kunnen bezoeken. Als ik het kerkblad opensla, zie ik voor bijna elke avond wel iets staan. Het winterwerk is op z’n hoogtepunt, concludeer ik.
De meeste activiteiten vinden ’s avonds plaats, ergens vanaf halfacht of acht uur. Ik weet ook dat ze bijna altijd uitlopen. Voor halfelf lig je op zo’n avond niet in bed. En dan maalt je hoofd vaak nog wel een uurtje door. Zo werkt het nu eenmaal bij mensen die wat prikkelgevoelig zijn aangelegd.
Ik heb altijd een wat dubbel gevoel bij al die activiteiten. Het punt is namelijk dat ik het goed vind dat ze er zijn; de meeste zijn werkelijk opbouwend van aard en je leert er ook nog eens andere gemeenteleden door kennen. Maar mijn biologische klok raakt er ook van in de war. Alles in mij roept namelijk: Het is donker buiten. En dat is niet voor niets.
Zou het niet handiger zijn om het winterseizoen naar de zomer te verplaatsen?
Ik moet hierbij denken aan een interview dat ik hield met zendelinge Marjanne Hendriksen, die al jarenlang in Zambia woont. Daar beperkt –vanwege het licht dat regelmatig uitvalt– het kerkelijk leven zich tot de tijdstippen dat de zon zich laat zien. ’s Avonds trekken mensen zich terug. Met een kaarsje, of ze gaan vroeg naar bed. En dat had zo zeker z’n voordelen, vond ze. En ik snap dat wel.
Natuurlijk, ik ken alle argumenten om het winterwerk zoals dat nu is, in stand te houden. Bij ons valt de stroom zelden uit, dus is zo’n beperking niet nodig. Bovendien sluit je door activiteiten alleen overdag te organiseren een groot deel van de gemeente uit. Maar toch…
Ooit hadden we een predikant die ervoor pleitte alle avonden om uiterlijk halftien af te sluiten. Inclusief de kerkenraadsvergaderingen. Je moest erna namelijk de dag nog af kunnen sluiten met je man of vrouw, vond hij. Mooi toch? Zelf vraag ik me af of het niet handiger zou zijn om het winterseizoen naar de zomer te verplaatsen, wanneer de avonden lang zijn en je desnoods buiten kunt gaan zitten. Dan maak je er gelijk een evangelisatieactie van.