De Azerbeidzjaanse voorzitter van de COP29, Mukhtar Babayev, riep aan het begin van de vergadering alle delegaties op „hun inzet te verhogen om de resterende verschillen te overbruggen”. Hij waarschuwde iedereen dat daar weinig tijd meer voor is.

Eigenlijk had de top vrijdag afgelopen moeten zijn, maar zaterdag is de hele dag nog hard onderhandeld. Dat ging er soms emotioneel aan toe. Delegatieleden van ontwikkelingslanden verlieten op den duur gefrustreerd de zaal.

Rijke landen hebben jaren geleden afgesproken om ontwikkelingslanden tussen 2020 en 2025 met 100 miljard dollar per jaar te helpen. Vrijwel iedereen is het erover eens dat dit bedrag te laag is om landen effectief te laten verduurzamen en zich te wapenen tegen de gevolgen van klimaatverandering. Over het bedrag dat in 2035 moet zijn bereikt, kunnen de onderhandelaars het echter niet eens worden. Het idee is dat nu een bedrag wordt afgesproken waar de komende jaren stapsgewijs naartoe wordt gewerkt.

Eurocommissaris Wopke Hoekstra, die namens de EU onderhandelt, zei ongeveer tegelijkertijd dat het nog „een hels karwei” gaat worden. „Ik vind dat we stappen voorwaarts hebben gemaakt, maar of het gaat lukken is de vraag”, zei Hoekstra. „Ik durf dat echt niet te beloven.”

In een concepttekst die de voorzitter vrijdag al verspreidde, stond een bedrag van 250 miljard dollar dat rijke landen in 2035 zouden moeten verstrekken. Dat zou een mix van leningen en giften mogen zijn. Ontwikkelingslanden vinden dat veel te weinig. Westerse landen vinden op hun beurt dat landen die de afgelopen decennia veel rijker zijn geworden ook moeten meebetalen. De Verenigde Staten dreigen de komende jaren juist weg te vallen als betaler. Donald Trump heeft plannen om als president opnieuw het Klimaatakkoord van Parijs op te zeggen, net als in zijn eerste termijn.