Het grote olieverfschilderij, van 146 bij 114 centimeter, toont een straatbeeld in een buitenwijk, met een huis dat verlicht wordt door een enkele lantaarnpaal. Op de voorgrond schilderde Magritte water, dat het licht van de lantaarnpaal weerspiegelt. Boven het huis en de bomen eromheen vult een lichtblauwe lucht met witte wolken het bovenste deel van het doek.

De surrealistische kunstenaar, die leefde van 1898 tot 1967, maakte het schilderij onder ongewone omstandigheden. Hij beloofde het werk aan drie verschillende kopers nadat hij het als onderdeel van de Biënnale van Venetië in 1954 met veel tamtam had getoond. Hij verkocht het uiteindelijk aan een vierde koper, de Amerikaanse kunstverzamelaar Peggy Guggenheim.