Niet voor niets was premier Benjamin Netanyahu een van de eersten die zijn felicitaties aan Trump overbracht na diens verkiezing afgelopen dinsdag. Hoewel The Donald de afgelopen maanden ook herhaaldelijk kritiek op de Israëlische premier had, bewaart Netanyahu goede herinneringen aan de vorige ambtsperiode van de Amerikaanse miljardair.

Zo verhuisde Trump de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem, erkende hij de Israëlische aanspraken op de Golanhoogvlakte en stapte hij uit het atoomakkoord met Iran. Bovendien kwamen onder Amerikaanse leiding de Abrahamakkoorden tot stand, waarmee Israël de betrekkingen met diverse Arabische landen normaliseerde.

Die pro-Israëlische koers zal Trump na zijn aantreden op 20 januari zeker voortzetten. Met een Republikeinse meerderheid in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden heeft hij ook meer speelruimte om wetgeving door te voeren die gunstig is voor de Joodse staat, zoals bijvoorbeeld rond wapenleveranties en andere Amerikaanse militaire steun.

Het grote verschil met zijn vorige mandaat is echter dat Trump nu aantreedt in een periode dat Israël in oorlog is. Enerzijds ziet de rechtse Israëlische regering een bondgenoot in de nieuwe Amerikaanse president als het gaat om het varen van een harde koers ten aanzien van Israëls vijanden. Maar aan de andere kant heeft Trump tijdens zijn campagne herhaaldelijk verklaard dat hij oorlog zoals in Oekraïne en het Midden-Oosten zo snel mogelijk wil beëindigen en al helemaal Amerika niet in een gewapend conflict wil storten.

Of dat strookt met de harde militaire lijn die de huidige regering voorstaat in het aanpakken van terreurbewegingen Hamas en Hezbollah, is maar de vraag. Het is niet denkbeeldig dat Trump Israël tot een einde aan de strijd dwingt op voorwaarden die op zijn minst niet helemaal passen in het beleid van het kabinet-Netanyahu.

Diezelfde onzekerheid doet zich voor als het gaat om de aanpak van de dreiging van Iran. Trump heeft zich herhaaldelijk in harde bewoordingen aan het adres van Teheran uitgelaten, maar het is de vraag in hoeverre hij de VS actief wil betrekken in een conflict met de Islamitische Republiek.

Het is niet denkbeeldig dat Trump Israël tot een einde aan de strijd dwingt

Degenen die zich wellicht de meeste zorgen maken, zijn de families van de tientallen gijzelaars die nog steeds in de Gazastrook vastzitten. Zij hebben toch al weinig vertrouwen in de pogingen die de huidige Israëlische regering in het werk stelt om hun geliefden vrij te krijgen. De komst van Trump naar het Witte Huis zal daar niet bepaald in positieve zin aan bijdragen.

Overigens kan dat omgekeerd de druk op Hamas juist vergroten om nog in de nadagen van president Joe Biden tot een overeenkomst te komen.