PFHxA en de aanverwante chemicaliën behoren tot de familie van de PFAS, een verzamelnaam voor schadelijke stoffen die nauwelijks afbreekbaar zijn en zich kunnen ophopen in het menselijk lichaam.

PFHxA mag voorlopig wel gebruikt blijven voor de productie van halfgeleiders en batterijen omdat de stof hier, volgens de Europese Commissie, nog niet goed te vervangen is door alternatieven. Ook lijkt de kans op schade voor de menselijke gezondheid beperkt.

Het verbod gaat in met een overgangsperiode die begint over achttien maanden en - afhankelijk van het product - uiterlijk vijf jaar aanhoudt, om producenten genoeg tijd te geven om naar veiliger alternatieven te zoeken.

In Nederland is de laatste jaren de aandacht voor de gevaren van PFAS gestegen door de situatie rond de chemiefabriek van Chemours in Dordrecht. De fabriek had jarenlang grote hoeveelheden PFAS-stoffen uitgestoten, zonder over de risico’s te communiceren. Intussen was de omgeving ernstig vervuild geraakt.