In de Volkskrant sipte directeur Petra de Ruiter bedrukt welke drie paardenmiddelen resteren om het bedrijf er dit jaar weer bovenop te helpen: klanten sneller laten verliezen om zo meer inkomsten te genereren, het prijzengeld verlagen om zo de uitgaven in de hand te houden of het opstarten van een agressieve reclamestrategie.

Er is de  ChristenUnie en SGP veel aan gelegen die laatste optie hoe dan ook te voorkomen. Daartoe trokken beide partijen de afgelopen dagen terecht aan de bel bij het kabinet. Dat staat nu maar één ding te doen: De Ruiters plan onmiddellijk vetoën. In de kern is dat immers het chanteren van de staat: Help ons, anders komt die reclamecampagne er echt. De overheid zou zich daarmee volslagen ongeloofwaardig maken. Deels de bestaande reclameverboden doorlopend aanscherpen via wetgeving en tegelijk een nieuwe, agressieve reclamecampagne meefinancieren; het is een vooruitzicht dat de verbeelding tart.

Toen de wetgever in 1976 inzag dat een algemeen verbod op het aanbieden van casinospelen weinig effectief was, kreeg één rechtspersoon een vergunning om hiermee aan de slag te gaan: de Nationale Stichting tot Exploitatie van Casinospelen in Nederland. Holland Casino was geboren. De organisatie kreeg als taak het legaal, verantwoord en betrouwbaar aanbieden van kansspelen en werd om die reden staatseigendom.

Onder de paarse kabinetten sloeg de privatiseringswoede toe. Zelfs nutsbedrijven werden naar de markt gebracht; het zou hun prestaties bevorderen. Holland Casino ontsprong de dans. Waarom?

De prestaties zijn niet om over naar huis te schrijven. De transparantiebenchmark van het ministerie van Economische Zaken, die het maatschappelijk verantwoord ondernemen van staatsdeelnemingen beoordeelt, schaarde de toko in 2021 in de categorie achterblijvers. Ook de financiële prestaties zijn mager: omdat uiteenlopende tegenvallers dat niet toelieten, kreeg de overheid na 2018 geen cent dividend meer uitgekeerd.

De organisatie is intussen dus vooral een blok aan het been van de overheid.

Dat gegeven, aangevuld met die merkwaardige chantageactie van De Ruiter, roept de vraag op waarom de overheid deze staatsonderneming eigenlijk nog langer in de benen houdt. Na de wetsverruiming voor onlinekansspelen opereert Holland Casino op een open markt. Voor het borgen van de publieke belangen op zo’n markt is het continueren van het staatsaandeelhouderschap niet langer noodzakelijk, concludeerde een rapport in opdracht van de Eerste Kamer vorig jaar. En terecht.

Toezicht houden op de gokmarkt en de uitwassen die zich daar voordoen bestrijden; dat is een overheidstaak. Een noodlijdend bedrijf in de benen houden dat aanzet tot verkwisting, met alle verslavingsrisico’s van dien, is dat zeker niet. Hoogste tijd dus om de boel snel van de hand te doen.