Visie op Israël verdeelt Democraten
Democratische partijbonzen in de VS noemen het absurd te beweren dat Kamala Harris voor Tim Walz als running mate heeft gekozen om zo mensen met een afkeer van Joden te paaien. „Dat is te zot voor woorden. Kamala? Die slaapt elke nacht naast een Jood.”
Toch is de gedachte hardnekkig genoeg om allerlei partijprominenten in de benen te krijgen. Zij beseffen hoe giftig deze suggestie is en dat die weleens stemmen kan gaan kosten.
Zowel binnen als buiten de Democratische partij wordt echter gezegd dat Harris Josh Shapiro, de belangrijke concurrent van Walz, passeerde omdat progressieve Democraten deze gouverneur van Pennsylvania niet pruimen.
Zij moeten Shapiro, zelf Jood, niet omdat hij Israël door dik en dun steunt. Zo deinst hij er niet voor terug om pro-Palestijnse demonstranten en verdedigers van Hamas te vergelijken met de beruchte racistische Ku Klux Klan.
Kritischer houding
Mensen die Shapiro steunen, wijzen erop dat hij vanwege zijn beleid en uitspraken door veel kiezers in zijn staat wordt gewaardeerd – zelfs door een deel van de Republikeinen. Zijn meest recente populariteitscijfers liggen boven de 60 procent. Met andere woorden: hij zou richting de twijfelende, meer behoudende kiezer een goede aanvulling op de progressieve Harris kunnen zijn geweest. Maar zijn Jood-zijn en onverholen sympathie voor Israël zitten hem kennelijk in de weg. De kritiek is: „Harris is gezwicht voor het antisemitische sentiment in haar partij.”
Het zal duidelijk zijn dat Republikeinen dit uitbuiten. Zowel presidentskandidaat Donald Trump als Mike Jones, de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, zegt dat „de afwijzing van Shapiro bewijst dat de Democratische Partij geen veilig huis biedt voor de Joden”.
Dat er binnen de Democratische Partij verschil van mening is over de situatie in het Midden-Oosten en de oorlog in Gaza, is geen geheim. Vanouds is daar veel steun voor Israël, mede omdat Joden in Amerika vaak meer sympathie voor de Democraten dan voor de Republikeinen hebben. De pro-Israëlhouding van Shapiro is dus geen uitzondering.
Echter, de laatste decennia is er vooral bij jongere Democraten een kritischer houding jegens Israël ontstaan. Steeds luider klinken de stemmen die het recht van de Palestijnen bepleiten. Zij worden vooral in kringen van progressieve Democraten gehoord. Zij weten zich bovendien gesteund door moslims die naar Amerika zijn geëmigreerd.
Driedubbele standaard
Strikt zakelijk bezien moet worden vastgesteld dat het voor Democratische leiders lastig is beide flanken bij elkaar te houden. Temeer omdat de strijd soms op felle toon wordt gevoerd. „In het debat gaat het niet om argumenten, maar om emoties”, zegt CNN-commentator Van Jones.
Dat bewezen ook de achterliggende dagen. Progressieve Democraten richtten een spervuur van beschuldigingen op Shapiro. Vanwege zijn steun aan Israël in het Gazaconflict werd hij zelfs ”Genocide Josh” genoemd.
De felle kritiek op Shapiro heeft de toorn van een aantal Democraten opgewekt. Jared Moskowitz, Lid van het Huis van Afgevaardigden voor de staat Flordia zegt: „Joshs standpunt over Israël is bijna identiek aan dat van iedere andere Democraat, uitgezonderd een groep progressieven. Maar hij wordt op grond van een driedubbele standaard beoordeeld. Waarom?”
Zijn collega Debbie Wasserman Schultz geeft het antwoord. „Alleen maar omdat Shapiro Jood is, wordt hij onder een vergrootglas gelegd.”
Moskowitz zegt dat zijn partij dergelijke aanvallen nooit zou tolereren als de potentiële kandidaat bijvoorbeeld zwart, homo of latino was. In dat geval „zouden we dat op een oorverdovende manier aan de kaak stellen”.
„Alleen maar omdat Shapiro Jood is, wordt hij onder een vergrootglas gelegd” - Debbie Wasserman Schultz, Democratisch lid Huis van Afgevaardigden
Daarnaast wijst Wasserman erop dat Shapiro lang niet alles wat Israël doet goedkeurt. „Hij is wel degelijk kritisch, Netayahu noemt hij een van de slechtste leiders ooit. Maar dat komt progressieven en islamieten binnen de partij niet uit. Daar zwijgen ze over.”
Kleur bekennen
Harris ontkende deze week eveneens Shapiro te hebben genegeerd vanwege de kritiek op hem. Maar volgens diverse pro-Israëlgroepen in de VS heeft ze dat in „te lauwe woorden” gedaan. „Ik had een fellere reactie van haar verwacht”, zegt Maury Litwack, bestuurder van de Joodse onderwijsorganisatie Orthodox Union. „Ze zegt voor Israël te zijn, wijst er voortdurend op met een Jood te zijn getrouwd, maar ze schippert te veel om zo de progressieve jongeren die Palestina steunen het naar de zin te maken. Ze zou zich veel krachtiger moeten keren tegen alles wat zweemt naar antisemitisme. Bovendien, de kritiek op Shapiro is geen zweem maar een significante vorm van antisemitisme.”
„Kamala Harris zou zich veel krachtiger moeten keren tegen alles wat zweemt naar antisemitisme” - Maury Litwack, bestuurder van de Joodse onderwijsorganisatie Orthodox Union
Het steekt Litwack ook dat Harris bij het bezoek van Netanyahu aan het Amerikaanse Congres schitterde door afwezigheid. „Ze zei een andere verplichting te hebben. En ja, ze heeft hem later wel ontmoet. Maar door afwezig te zijn bij de toespraak van Netanyahu voorkwam ze dat mensen konden zien wanneer ze wel en wanneer ze niet applaudisseerde. Daarmee zou ze kleur bekennen. En dat wil ze niet. Ik noem dat slap.”
Er is discussie; er is verschil van mening binnen de Democratische partij. CNN-commentator Van Jones roept daarom op tot gesprekken over het antisemitisme in de Democratische Partij. „Je kunt voor de Palestijnen zijn zonder een anti-Joodse onverdraagzame te zijn, maar er lopen wel anti-Joodse onverdraagzamen rond. Daarom moeten er gesprekken komen over de vraag in hoeverre je rekening houdt met deze duistere kanten van de partij.”
